ΕΥΧΗ

Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Βόλφγκανγκ Γκαίτε (Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος 1749-1832)

30 Σεπτεμβρίου, 2016

Νότα Κυμοθόη"Κάτω απ΄ την Ακρόπολη"

                                                       φωτογραφία της Νότας ΚυμοθόηΆδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη
Κάτω απ΄την Ακρόπολη...Ο ήλιος έπεφτε το απόγευμα ορμητικός κι αγκάλιαζε την πόλη της αρχαίας θεάς κι εμείς ανηφορίζαμε ως πάνω εκεί οπού η θεά τις νύχτες περπατάει ανάμεσά μας...
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

20 Σεπτεμβρίου, 2016

Νότα Κυμοθόη:"Γιώργος Σεφέρης"


Νότα Κυμοθόη:"Γιώργος Σεφέρης"
...Βρήκαμε τη στάχτη. Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα. Φαντάζομαι, εκείνος που θα ξαναβρεί τη ζωή, έξω από τόσα χαρτιά, τόσα συναισθήματα, τόσες διαμάχες και τόσες διδασκαλίες, θα είναι κάποιος σαν εμάς, μόνο λιγάκι πιο σκληρός στη μνήμη. Εμείς, δεν μπορεί, θυμόμαστε ακόμη τι δώσαμε. Εκείνος θα θυμάται μονάχα τι κέρδισε από την κάθε του προσφορά. Τι μπορεί να θυμάται μια φλόγα; Ας θυμηθεί λίγο λιγότερο απ΄ότι χρειάζεται, σβήνει. Να μπορούσε να μας διδάξει, όσο ανάβει, να θυμόμαστε σωστά...

Ο Μικρασιάτης Ποιητής από τα Βουρλά, απεβίωσε σαν σήμερα στην Αθήνα το 1971. Αλλά ένας Ποιητής δεν πεθαίνει ποτέ...

Εδώ βρεθήκαμε γυμνοί κρατώντας τη ζυγαριά που βάραινε κατά το μέρος της αδικίας...

08 Σεπτεμβρίου, 2016

Νότα Κυμοθόη:"Παναγία Δαμάστα"

                      Νότα Κυμοθόη :"Παναγία Δαμάστα"
                                                                ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ


Παναγιά Δαμάστα, η Παναγιά της Φθιώτιδας!!! Το όνομά της προέρχεται από το ελληνικό ρήμα "δαμάζω" και σημαίνει "η δαμάζουσα τον πόνο, τα πάθη, τα βάσανα".
 Ένα υπέροχο Μοναστήρι στις πλαγιές του Καλλιδρόμου, οπού δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε χτίστηκε, αλλ΄ ιστορείται από το 1818 κι είναι εκκλησιά σταυροειδής μετά τρούλου. 
Η διαδρομή για να φτάσει κάποιος καθώς ανεβαίνει το βουνό, περνάει ανάμεσα στις αγριοκαστανιές, στις μηλιές και τα έλατα και δημιουργεί μια ψυχική ανάταση στον προσκυνητή κι επισκέπτη ως να φτάσει στο κατώφλι του. Μοιάζει, ως διαδρομή "κάθαρσης"...
Κάποτε ανέβαιναν οι άνθρωποι με τα γαϊδουράκια, τα μουλάρια και τα άλογα και οι πιο εύποροι με τα κάρα τους, από το απόγευμα 7 Σεπτεμβρίου. Αλλά και πεζοπόροι προσκυνητές με τα ζυμωτά τους πρόσφορα και τους άρτους αλλά και τα γλυκά τους αμυγδαλωτά...περπατώντας αργά- αργά στην άκρη του χωματόδρομου με ταγάρια στην πλάτη, έφταναν ως το Μοναστήρι, για να τιμήσουν την Γέννηση της Παναγιάς...
Η Παναγιά Δαμάστα, επισκέπτεται μετά το Πάσχα όλα σχεδόν τα χωριά για την ευλογία των ταπεινών κι αδύναμων πιστών χριστιανών, που αδυνατούν να φτάσουν στο κατώφλι της. Οι καλές μοναχές, περιφέρουν την ιερή κι αγία εικόνα της...και οι πιστοί προσκυνητές την πηγαίνουν πεζοπόροι ως τα μισά της διαδρομής στο διπλανό χωριό..."Παναγία Δέσποινα φύλαγε τους δούλους σου...Κύριε Ελέησον"...ψάλλουν κάθε Άνοιξη πλήθος κόσμου...
Ο μικρός ναός της Παναγιάς Δαμάστας, περιστοιχίζεται από κελιά μοναχών, το αρχονταρίκι κι εργαστήρια, τράπεζα και εκθετήριο πωλητήριο διαφόρων εκκλησιαστικών ειδών με σκοπό έσοδα για συντήρηση του Μοναστηριού. Βρίσκεται σε υψόμετρο 740 μέτρα κι απέχει περίπου 23 χιλιόμετρα από την Λαμία, πρωτεύουσα του Νομού Φθιώτιδος. Υπάρχει ένα ιστορικό, όπου αναφέρεται το όνομα Καπετάν Δυοβουνιώτης, που συνέδραμε για την ιστορία το 1818, όταν Επίσκοπος Λαμίας ή Ζητούνι όπως λεγόταν τότε, ήταν ο Θεοφάνης.
Ο χώρος αποτελεί για τους Ρουμελιώτες ιστορική τοποθεσία, γιατί εδώ βρήκαν καταφύγιο οπλαρχηγοί κι αγωνιστές κατά τον αγώνα τους για την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους από τον τουρκικό ζυγό. Ο Γιάννης Πανουργιάς, τραυματισμένος στη μάχη στη Χαλκομάτα, κατέφυγε στο Μοναστήρι, που τότε ήταν αντρικό. Ο Αθανάσιος Διάκος, ο οποίος κατά τη μάχη της Αλαμάνας, ελάχιστα χιλιόμετρα από το Μοναστήρι με τους αγωνιστές του, θυσιάστηκε καθώς κι ο Ηγούμενος τότε του Μοναστηριού Νεόφυτος... Οι Τούρκοι μετά την μάχη στην Αλαμάνα, έφτασαν στο Μοναστήρι και το έκαψαν...Το 1833 είχε διαλυθεί, δεν υπήρχε και η περιουσία οπού είχε, καταστράφηκε ή κλάπηκε...
Το Μοναστήρι της Παναγιάς Δαμάστας επαναλειτουργεί ως γυναικείο και σήμερα 8 Σεπτεμβρίου Γιορτάζει το Γενέσιο της Θεοτόκου!
Αλλά τι είναι και τι σημαίνει αυτή η αγία ημέρα, για όσους γνωρίζουμε;
Στον Ψαλμό (λστ΄στίχος 5)  του Δαβίδ διαβάζουμε: «Ἀποκάλυψον πρὸς Κύριον τὴν ὁδόν σου καὶ ἔλπισον ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ αὐτὸς ποιήσει» 
Δηλαδή λέει:" Φανέρωσε στον Κύριο τον δρόμο σου, εμπιστεύσου με ελπίδα σε αυτόν και αυτός θα πράξει"
Ο Ιωακείμ και η Άννα, ηλικιωμένοι και δεν είχαν παιδιά κι αποτελούσαν τη χλεύη και το όνειδος στην περιοχή τους, γιατί κατάγονταν από οικογένειες ιερές. Πίστευαν πολύ και παρακαλούσαν με ελπίδα το Θεό να τους χαρίσει παιδί. Στα βαθιά τους γεράματα ο Θεός έκανε πραγματικότητα τις προσευχές τους και για να φανερωθεί αυτό το θαύμα, η Άννα γέννησε σε ηλικία που ως γυναίκα ήταν αδύνατον να συλλάβει. Της χάρισε ο Θεός ένα κοριτσάκι, που του έδωσαν το όνομα Μαριάμ ή Μαρία όπως έχει επικρατήσει παγκοσμίως.
Την αφιέρωσαν μετά από 8 χρόνια στο Ναό του Σολομώντος γιατί ως φτωχοί, δεν είχαν τίποτ΄ άλλο να προσφέρουν.
Η κόρη αυτή, που είναι γέννημα Δωρεάς Αγίου Πνεύματος, ορίστηκε από το Θεό να φέρει στον τότε γνωστό κόσμο εκείνης της περιοχής, τον Σωτήρα του!!! Είναι η "καιόμενη βάτος" μέσα από τις προφητείες των πιστών αναζητητών !!! Έγινε η ευλογημένη αειπάρθενος κόρη να φέρει στον κόσμο ολόκληρο, την ενσάρκωση Θεού και Σωτήρα Εμμανουήλ που θα πει, ο Θεός μεθ' ημών, δηλαδή ο Θεός μαζί μας!..Όνομα οπού δόθηκε δια στόματος Αρχαγγέλου Γαβριήλ στην ίδια...
Η Μαριάμ έγινε η "Σκάλα των Αγγέλων" δια μέσου της οποίας ανεβοκατεβαίνουν άγγελοι για να λυτρωθεί η ανθρωπότητα!!! Η ίδια είναι Υπεράνω όλων των Αρχαγγέλων!!!
 Ευχαριστώ Παναγιά μου, για το υπέροχο αυτό Ποίημα (που αναρτώ ) γιατί το εμπνεύσθηκα από το θαύμα της γέννησή σου και την Πανίερη Ύπαρξή Σου!!!

{Φως και Σκοτάδι, Νότα Κυμοθόη, ενότητα "Η Σκάλα των Αγγέλων"
Βιβλίο, έκδοση 1990, Διογένης

"ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ" Ποίηση Νότα Κυμοθόη

                                    Στη Δόξα του Θεού

Τα δάκρυα  σκορπίσανε τ΄αστέρια

Μεγάλη είν΄ απόψε η αγωνία μου.
Με το πνεύμα Σου σπαθί στα χέρια
είδες τη θλίψη πίσω απ΄τα κλαμένα μάτια
θερίζοντας την τέφρα των καιρών μας.
Καθώς ασώτεψε στις μέρες μας ο κόσμος
υψώνεται περήφανα η Σοφία σου στο φως
γνωρίζοντας τ΄ορμητικό ποτάμι
που ολοένα μας γκρεμίζει.

Στα δίσεχτα χρόνια μ΄ αστραπές ο δρόμος.
Από τις περιστάσεις που βαραίνουν την ψυχή
σμίγω τους πόνους μας στην ποίηση
αγέρωχα μεσ΄σε σκιές ζητώντας Γαλαξίες.
Λιγοστεύοντας τις πίκρες της ζωής μας
με τον ήλιο ψηλάφισα την αγάπη
στολίζοντας τη σκόνη του κορμιού μου
δίχως παράπονα στη μοίρα μου εφέτος.

Τα δάκρυα σκορπίσανε τ΄αστέρια

Ελάτεια 1990}

Έτσι η Μαρία, έγινε η μητέρα του Θεού, οπού λατρεύεται σε όλη τη γη, φέροντας στην περιοχή της πρώτα την Λύτρωση για όσους την γύρευαν κι όσους την κατανόησαν αλλά και σε όλη την ανθρωπότητα, δίνοντας το αιώνιο αυτό θαύμα της δικής της γέννησης, για να πιστέψουν στο Θεό, πως όλα τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά, μόνον μέσα από την πίστη στο Θεό!!!

Ευχαριστούμε στην Φθιώτιδα την ανασύσταση του Μοναστηριού και την Ηγουμένη Ιωάννα Χριστοφόρου καθώς και όλες τις μοναχές, για το ωραιότατο έργο φροντίδας κι αγάπης τους, για τον ιερό χώρο της Παναγίας μας Δαμάστας!..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ εις πολλά πολλά έτη!...
                                                Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη

 © Nότα Κυμοθόη