ΕΥΧΗ

Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Βόλφγκανγκ Γκαίτε (Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος 1749-1832)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιστορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιστορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

04 Μαΐου, 2021

Νότα Κυμοθόη "Γυάρος, το νησί της φρίκης" Δοκίμιο

 

Νότα Κυμοθόη 

"Γυάρος, το νησί της φρίκης"

    Η χώρα Ελλάδα διήλθε μέσα από θλιβερά ιστορικά γεγονότα, τα οποία έπαιξαν και παίζουν το ρόλο τους στην πορεία επιβίωσης κι ανάπτυξης των Ελλήνων κι Ελληνίδων. Στο Αιγαίο πέλαγος υπάρχει το νησί Γυάρος, ένας τόπος όπου η φρίκη έχει θρονιαστεί σε κάθε βραχάκι της και σε κάθε κουκίδα χώματος. Ανήκει στις Κυκλάδες και βρίσκεται ανάμεσα Σύρου, Άνδρου και Τζιάς (Κέας). Ένας τόπος μαρτυρίου επί 7ετούς Χούντας στην Ελλάδα. Ένας τόπος εξορίας και βασανισμού ανθρώπων από ανθρώπους της εξουσίας. Η ιστορία καταγράφει πως κι επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν τόπος εξορίας και φυλάκισης ανθρώπων. 
       Στην αρχαιότητα το νησί αυτό των Κυκλάδων ήταν νησί ψαράδων και υπήρχαν αρχαία ιερά λατρείας της Θεάς Αφροδίτης σύμφωνα με μια επιγραφή (IG XII,5 651) που βρέθηκε καθώς και χάλκινα νομίσματα (300-200 π.Χ.) των Γυαρίων με μορφές απεικόνισης και της Θεάς Αρτέμιδος και του Περσέα. Επιγραφές από την Παλαιόπολη της Άνδρου και από την Σύρο, μας πληροφορούν για Δήμο Γυαρίων στην αρχαιότητα. Καταγράφει και ο Πλούταρχος κάνοντας αναφορά στον οικισμό ψαράδων αλλά και ο Λουκιανός αναφέρει πως ζουν αλιείς κοχυλιών. 
        Το 1947 η τότε Βασιλευομένη Δημοκρατία κι 7κέφαλη Κυβέρνηση της Ελλάδας (1947-1948), δίνουν διαταγή να χτίσουν οι εξόριστοι της Γυάρου, φυλακές. Σε αυτές εργάστηκαν πολιτικοί και θρησκευτικοί κρατούμενοι. Η Γυάρος αποτέλεσε τόπο φυλάκισης κι εξορίας από το 1947 έως και το 1952 και από το 1955 έως το 1961.
       Στις 4 Μαϊου του έτους 1967, οι Απριλιανοί στρατιωτικοί βασανιστές της Χούντας, που κατέλαβαν με βία την εξουσία στην Ελλάδα στις 21 Απριλίου 1967, εκτόπισαν 6.000 ανθρώπους στη Γυάρο, με διαταγή του Οδυσσέα Αγγελή, τότε αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Γ.Ε.Σ.). Οι εξόριστοι ήταν Έλληνες με αριστερά φρονήματα, φακελωμένοι σε τοπικές κοινωνίες, συνδικαλιστές και φοιτητές με πολιτική δράση. Ταυτόχρονα με βία και στρατιωτικό νόμο διέλυσαν πάνω από 280 πολιτικές, πολιτιστικές, φοιτητικές οργανώσεις και τα στελέχη τους, αλλά και τα μέλη τους, τα έστελναν στη Γυάρο. Οι κατασχέσεις των αρχείων και των περιουσιακών στοιχείων τους, οδηγούσαν σε συνεχείς συλλήψεις ανθρώπων που είχαν σχέση μαζί τους, θεωρώντας τους όλους αντιστασιακούς, αντιφρονούντες κι επικίνδυνους. Η Γυάρος, από το 1967 έως το 1974 γέμισε από ανθρώπους, οι οποίοι υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια από την 7ετή Χούντα και δούλευαν μέσα στο λιοπύρι, σπάζοντας πέτρες, υπό την απειλή των στρατιωτικών και με την κάνη των όπλων στους κροτάφους τους. Ήταν Έλληνες από κάθε γωνιά της μαρτυρικής Ελλάδας. Έχτισαν επεκτάσεις στα κτίρια των φυλακών, του νοσοκομείου και του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού. Και στους πέντε όρμους του νησιού χτίστηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το βραχονήσι διαμορφώθηκε με δρόμους, ειδικά κτίρια φυλακών, αποθήκες, μαγειρείο και κατοικίες φυλάκων ειδικών φρουρών και με πυροβολεία. 
      Μετά την πτώση της Χούντας η Γυάρος χρησιμοποιήθηκε ως τόπος και πεδίο βολής του πολεμικού ναυτικού, έως το 2000. Αλλά κάποιοι μετέφεραν εκεί γιδοπρόβατα, που τοποθέτησαν μέσα στα κτίρια ως στάβλους και τα κατέστρεψαν. 

     Η εικόνα παραπλεύρως είναι, από μια δημοσίευση του Ριζοσπάστη το 2003 και δείχνει πως το νεκροταφείο ποδοπατιέται ως βοσκότοπος των παρανόμως ευρισκομένων επάνω στο νησί.
       Κι ενώ το 1976 από τον οικονομικό έφορο της Σύρου είχε εκδοθεί Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής των ιδιωτών από τη Γυάρο, κάποιοι ποδοπατούσαν τον τόπο ως βοσκότοπο και φύλαγαν στις εγκαταστάσεις του ζωοτροφές.
      Το 2002 ολόκληρο το νησί της Γυάρου χαρακτηρίστηκε Ιστορικός Τόπος. 
     Αλλά κάποιος καταπατητής είχε φράξει τον 4ο όρμο , όπως δημόσια κατήγγειλε τότε ο Σύλλογος" Γυάρος-Ιστορική Μνήμη", ζητώντας να ξηλωθεί και η πινακίδα που είχε ο θρασύτατος καταπατητής αναρτήσει που έγραφε: «Μην καταστρέφετε το χώρο - κατοικείται - ευχαριστώ». Τελικά απομακρύνθηκε το 2003. 
     Η χρονική περίοδος με όλες τις αλλαγές που έγιναν στην Ελλάδα, αποχαρακτήρισε το 2011 τη Γυάρο από τόπο Ιστορικής Μνήμης και προωθείται ως νησί επενδύσεων για αιολικά πάρκα. 
      Οι εποχές αλλάζουν και το νησί της φρίκης, μετατρέπεται σε πλουτοπαραγωγική πηγή ενέργειας. 
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός
(εικόνες από το διαδίκτυο)



25 Μαρτίου, 2021

Νότα Κυμοθόη "Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ του 1821"

 Νότα Κυμοθόη "Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ του 1821"

Το έγγραφο με την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 με υπογραφή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, πήγε και στα χέρια του οικουμενικού ορθοδόξου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και στα χέρια όλων των τότε Επισκόπων και Πατριαρχών. Λαμβάνοντας ο ορθόδοξος χριστιανός Γρηγόριος Ε΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης Ανατολής, τον Μάρτιο 1821 την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης που του έστειλε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, την καταδίκασε επίσημα. Την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 την καταδίκασαν επίσημα και αφόρισαν την εξέγερση των Ελλήνων κι Ελληνίδων ο ίδιος μαζί με 14 ορθόδοξους χριστιανούς Επισκόπους και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Πολύκαρπος μαζί με 7 ορθόδοξους χριστιανούς Επισκόπους. Κι επειδή η αλήθεια αυτή είναι πολύ πικρή, οι Έλληνες οπλαρχηγοί κι όσοι μαζί τους συμφώνησαν, ορκίστηκαν και κήρυξαν την έναρξη της επανάστασης, δίχως να γνωρίζουν αυτήν την καταδίκη τους. Ο διχασμός όμως είχε γίνει και σερνόταν σαν φίδι κολοβό ανάμεσά τους. Είχε ξεκινήσει με την καταδίκη του Ρήγα Φεραίου Βελεστινλή, οραματιστή αυτής της επανάστασης. Οι Έλληνες οπλαρχηγοί του 1821 ήταν αποφασισμένοι και δεν γνώριζαν αυτήν την καταδικαστική απόφαση. Κι αυτό φάνηκε στην πορεία της επανάστασης, καθώς η ορθόδοξη εκκλησία δεν ήθελε να χάσει τα προνόμιά της. Φάνηκε στον εμφύλιο που ακολούθησε κατόπιν και στην καταδίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Γεωργίου Καραϊσκάκη αλλά και του Υψηλάντη. Φάνηκε στην καταδίκη των αγωνιστών ηρώων και στο μένος οπού είχαν εναντίον τους όσοι γύρευαν να επωφεληθούν οικονομικά αλλά και πολιτικά, εκείνη την εποχή. Φάνηκε στην καταδίκη και τη δολοφονία του Καποδίστρια. Ποιος ήταν αλήθεια ο Γρηγόριος ο Ε΄, που ενώ καταδίκασε την ελληνική επανάσταση και τον έκαναν στη συνέχεια άγιο; Από που καταγόταν;
Η ιστορία είναι καταγεγραμμένη και ας διδάξει όσους τη μελετούν κι έχουν πράγματι διάθεση και καθαρό νου, μακριά από φανατισμούς θρησκευτικούς και κομματικούς. Το ελληνικό Έθνος δεν έχει ελευθερωθεί Πνευματικά. Η αλήθεια στην εποχή του 2021, ακριβώς 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821, ας διδάξει, δίχως να κουκουλώνεται και δίχως να καλύπτεται από ψεύδη.
Η καταδίκη αυτή δεν αποτελεί καμιά Διπλωματία, παρά είναι μια πικρή αλήθεια, ιστορικών πράξεων, οπού οφείλουμε να εξετάσουμε ιστορικά την πορεία της και τις επιπτώσεις της στην πατρίδα μας. Ο Θεός, δεν αποτελεί κοσμική εξουσία κανενός και μήτε μπορεί να τον χρησιμοποιεί κανένας, για την κοσμική εξουσία του θρησκευτικού του θρόνου, καταδικάζοντας ανθρώπους και τον αγώνα τους για την Ελευθερία. Η Ελευθερία των ανθρώπων είναι πνευματικό αγαθό. Ο φανατισμός που χρησιμοποιείται στο όνομα του Θεού με τρομοκρατία, ας σταματήσει στην εποχή μας.
Η σκλαβωμένη Κύπρος τόσα χρόνια, ας διδάξει, γιατί σέρνεται κι εκεί μια καλά κρυμμένη αλήθεια πικρής ιστορίας, χιλιάδων ετών, όπου οι θρησκείες καταδυναστεύουν τον κόσμο.
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός
writer Νότα Κυμοθόη ©Νότα Κυμοθόη
Copyright ®Νότα Κυμοθόη
(Η εικόνα είναι από το διαδίκτυο. Πατήστε επάνω και ζουμάροντας διαβάστε αυτά που γράφει)

14 Σεπτεμβρίου, 2019

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Απόλλων και το αττικό ημερολόγιο"

Νότα Κυμοθόη* "Ο Θεός Απόλλων και το αττικό ημερολόγιο"
Μελετώντας τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και βαδίζοντας σε τόπους, όπου οι αρχαίοι Έλληνες Θεοί λατρεύονταν, αναζητάμε αλήθειες κρυμμένες, γιατί μελετώντας αρχαίες γραφές, συναντάμε την αρχαία ελληνική ιστορία και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό παντού, σκόρπιο, σαν κομματάκια του παιδικού παιχνιδιού "πάζλ".
14 Σεπτεμβρίου και οι ορθόδοξοι χριστιανοί, γιορτάζουν την ύψωση του τιμίου σταυρού, δοξολογώντας και υμνώντας, κάτι οπού δεν έχει σχέση με την αρχαία ελληνική παράδοση ή μήπως έχει "κλαπεί" κι έχει "συγχωνευθεί" για κάποιους λόγους συμφέροντος θρησκευτικοπολιτικής εξουσίας, σε άλλες εποχές;
14 Βοηδρομιών (Σεπτεμβρίου) αρχίζει ο αρχαίος μήνας Βοηδρομιών του αρχαίου αττικού ημερολογίου, αφιερωμένος στον αρχαίο Θεό Απόλλωνα.
Το αττικό ημερολόγιο των αρχαίων Ελλήνων που είχε επικρατήσει έως αυτήν την εποχή, όπου έγινε η ύψωση του τιμίου σταυρού από την Ελένη (αγία) μητέρα του Κωνσταντίνου(μέγα και αγίου), μαζί με τα άλλα αρχαία ελληνικά ημερολόγια, χάθηκαν, γιατί αντικαταστάθηκαν οι μήνες του χρόνου, με άλλα ονόματα, λατίνων αυτοκρατόρων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας...
Ο Θεός Απόλλων (ένας από τους 12 Θεούς των αρχαίων) λατρευόταν ως Θεός του Φωτός, της Ποίησης, της Μουσικής, των Τεχνών, της Μαντικής, Θεραπευτής και Διαφωτιστής! Υπήρξε!!!
'Ηταν υιός της Λητούς και του Ζηνός (Διός) και γεννήθηκε στην αρχαία Ορτυγία ή Δήλο (νησί) κάτω από έναν φοίνικα (εδώ υπάρχει και η εξήγηση, όπου κατά την είσοδο του Εμμανουήλ Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα έστρωναν, γράφουν οι γραφές, το δρόμο του με φοίνικες). 
Στο παιδί αυτό, τον Απόλλωνα, όπου λατρεύτηκε ως Θεός με πολλά επίθετα δηλαδή προσωνύμια, γιατί δρούσε θεϊκά με πολλά "θαύματα" στην εποχή του, είχαν πάνω από 350 επικλήσεις κι είχαν αφιερώσει προς τιμήν του 4 ολόκληρους μήνες, στο ονομαζόμενο αττικό ημερολόγιο. Αυτοί ήταν:
1.Εκατομβαιών (13 Ιουλίου έως 13 Αυγούστου σύμφωνα με το σημερινό ημερολόγιο)=30 ημερ.
2.Μεταγειτνιών (14 Αυγούστου έως 14 Σεπτεμβρίου)=30 ημέρες
3. Βοηδρομιών (15 Σεπτεμβρίου έως 14 Οκτωβρίου)= 29 ημέρες και
4. Πυανεψιών (15 Οκτωβρίου έως 15 Νοεμβρίου)=30 ημέρες
Η ημέρα άρχιζε μετά από τη δύση του ηλίου κι όχι μετά τα μεσάνυχτα, διότι ο χρόνος μετριόταν σύμφωνα με το φως του ήλιου. Με τη δύση του τέλειωνε η ημέρα κι άρχιζε η επόμενη.
Λατρεύτηκε παντού, σε όλη την γη με επικλήσεις και λατρευτικά ονόματα!!!
Επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Ρωμαίος αυτοκράτωρ Αύγουστος (27 π.Χ.-14 μ.Χ.) τον είχε προστάτη του, ταυτίστηκε μαζί του και θεωρούσε τον εαυτό του εκπρόσωπό του στη γη κι εκφραστή της θέλησής του κι έφτασαν στο σημείο να λένε το όνομά του και να εννοούν τον Απόλλωνα Θεό, μιας και ο Θεός Απόλλων ήταν ταυτισμένος με το Φως, δηλαδή με τον Ήλιο, τον αρχαίο Θεό!!!
Από τις 350 και πλέον επικλήσεις στον αρχαίο Θεό Απόλλωνα, δεν έχουν διασωθεί, παρά μόνον ο Ορφικός Ύμνος. Οι άλλοι έχουν κλαπεί κι έγιναν τελετουργικοί ύμνο για δοξολογίες άλλων λατρευτικών ομάδων κι έχουν σκορπίσει. Όμως γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την ανίχνευσή τους...
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΘΕΟΥ:
 Ἐλθέ, μάκαρ, Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε, Λυκωρεῦ, Μεμφῖτ᾽, ἀγλαότιμε, ἰήιε, ὀλβιοδῶτα, χρυσολύρη, σπερμεῖε, ἀρότριε, Πύθιε, Τιτάν, Γρύνειε, Σμινθεῦ, Πυθοκτόνε, Δελφικέ, μάντι, ἄγριε, φωσφόρε δαῖμον, ἐράσμιε, κύδιμε κοῦρε, μουσαγέτα, χοροποιέ, ἑκηβόλε, τοξοβέλεμνε, Βράγχιε καὶ Διδυμεῦ, ἑκάεργε, Λοξία, ἁγνέ, Δήλι᾽ ἄναξ, πανδερκὲς ἔχων φαεσίμβροτον ὄμμα, χρυσοκόμα, καθαρὰς φήμας χρησμούς τ᾽ ἀναφαίνων• κλῦθί μου εὐχομένου λαῶν ὕπερ εὔφρονι θυμῶι• τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις τὸν ἀπείριτον αἰθέρα πάντα γαῖαν δ᾽ ὀλβιόμοιρον ὕπερθέ τε καὶ δι᾽ ἀμολγοῦ, νυκτὸς ἐν ἡσυχίαισιν ὑπ᾽ ἀστεροόμματον ὄρφνην ῥίζας νέρθε δέδορκας, ἔχεις δέ τε πείρατα κόσμου παντός• σοὶ δ᾽ ἀρχή τε τελευτή τ᾽ ἐστὶ μέλουσα, παντοθαλής, σὺ δὲ πάντα πόλον κιθάρηι πολυκρέκτωι ἁρμόζεις, ὁτὲ μὲν νεάτης ἐπὶ τέρματα βαίνων, ἄλλοτε δ᾽ αὖθ᾽ ὑπάτης, ποτὲ Δώριον εἰς διάκοσμον πάντα πόλον κιρνὰς κρίνεις βιοθρέμμονα φῦλα, ἁρμονίηι κεράσας {τὴν} παγκόσμιον ἀνδράσι μοῖραν, μίξας χειμῶνος θέρεός τ᾽ ἴσον ἀμφοτέροισιν, ταῖς ὑπάταις χειμῶνα, θέρος νεάταις διακρίνας, Δώριον εἰς ἔαρος πολυηράτου ὥριον ἄνθος. ἔνθεν ἐπωνυμίην σε βροτοὶ κλήιζουσιν ἄνακτα, Πᾶνα, θεὸν δικέρωτ᾽, ἀνέμων συρίγμαθ᾽ ἱέντα• οὕνεκα παντὸς ἔχεις κόσμου σφραγῖδα τυπῶτιν. κλῦθι, μάκαρ, σώζων μύστας ἱκετηρίδι φωνῆι.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (από τη Νότα Κυμοθόη):
«Έλα, μακάριε, Ιατρέ Θεών, Τιτυοκτόνε, Φοίβε, Λυκωρεύ, Μεμφίτη, λαμπερέ, ιήιε*, παρέχων ευτυχία, με τη χρυσή σου λύρα, σπορέα, αρότριε , Πύθιε, Τιτάν, Γρύνειε, Σμινθεύ, Πυθοκτόνε, Δελφικέ, μάντη, αγροτικέ, φέροντα το φως, αγαπητέ, ένδοξε έφηβε (νέε), εμπνευστή, δημιουργέ αρμονίας, μακράν βλέπων, ρίχνεις βέλη ( σε εχθρούς ), Βράγχιε και Διδυμέα, τοξότη, Λοξία, αμόλυντε, βασιλεύ της Δήλου, παντογνώστη φωτίζεις τους θνητούς, χρυσομάλλη, φανερώνεις ξεκάθαρες σκέψεις και χρησμούς. Άκουσέ με που εύχομαι υπέρ των λαών, με λογισμούς καθαρούς. Επειδή εσύ λάμπεις στον απέραντο αιθέρα πάντα και υπεράνω από την καλόμοιρη γη και από τις ώρες πριν το χάραμα στο ήμερο σκοτάδι που έχει για μάτια τα αστέρια, εποπτεύεις τα πέρατα έως τα βαθιά θεμέλια του κόσμου όλου. Εσύ είσαι η αρχή εσύ το τέλος  και εσύ το μέλλον, που κάνει τα πάντα ευχάριστα, εσύ κάθε τόπο με την πολύηχη κιθάρα εναρμονίζεις, άλλοτε μεν βαδίζοντας στο τέλος της νεότητας, άλλοτε εδώ στην τελευταία, ποτέ με Δωρική περιβολή πάντα σε κάθε τόπο συνδυάζεις, τοποθετείς τα γένη όπως έζησαν, αναμιγνύοντας αρμονικά την παγκόσμια μοίρα των ανθρώπων. Ανέμιξες σε ίσα μέρη χειμώνα και θέρος (καλοκαίρι)  ισομερώς σε όλους, ταξινόμισες τον χειμώνα στο τέλος, το θέρος στη νεότητα και το Δώριον (θαυμαστό παράστημα ευρωστείας) στην άνοιξη εποχιακό άνθος. Από αυτό σε ονομάζουν οι θνητοί βασιλιά, Παντοκράτωρα, θεό, που δημιουργείς με κέρατα συριγμούς ανέμων. Επειδή κρατάς κι έχεις την σφραγίδα του κόσμου όλου. Άκουσε, μακάριε, σώσε μυημένους στην ικετευτική παράκληση»
Πνευματικά δικαιώματα © 2019 Νότα Κυμοθόη


*ιήιε=η μητέρα του Λητώ, τον αποκαλούσε έτσι, δηλαδή ιήιε( ιατρέ Θεών) Παιάν 
 Σημείωση: Αν αναρτηθεί ν΄αναφερθεί η πηγή
*Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια

Νότα Κυμοθόη "Ο Θεός Απόλλων και το αττικό ημερολόγιο"© Nότα Κυμοθόη


28 Οκτωβρίου, 2018

Νότα Κυμοθόη "Η εθνική αντίσταση του 1940-1945" Δοκίμιο

Photography Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

    Νότα Κυμοθόη* "Η εθνική αντίσταση του 1940-1945"
Η ιστορία της χώρας μου Ελλάδας, έχει γραφτεί μονόπλευρα, από ιστορικούς που εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα όλων εκείνων, που κυβέρνησαν και κυβερνούσαν τον τόπο μου, διχάζοντάς τον σε αριστερούς και δεξιούς και στέλνοντας τα καθαρά μυαλά στα ξερονήσια ή αγνοώντας τα ή εξευτελίζοντάς τα ή απομονώνοντάς τα.  Στη Λαμία, υπάρχει αυτός ο ανδριάντας του Άρη Βελουχιώτη και στέκεται ο περαστικός διαβάτης που δεν ξέρει ιστορία κι αναρωτιέται "ποιος είναι;", ο καβαλάρης. Η Ρούμελη, δηλαδή η Στερεά Ελλάδα, τα βουνά της και οι ραχούλες της είναι σε κάθε χωριό και μια ιστορία, για τον εμφύλιο που κράτησε ως το 1950, έναν πόλεμο που ξεκλήρισε οικογένειες και φαμελιές πολλές. Έναν πόλεμο που ξεκίνησε με την αντίσταση του ελληνικού λαού να μη επιτρέψει την προέλαση των ιταλικών στρατευμάτων με προορισμό την Αφρική, όταν στη χώρα μας ήταν Δικτατορία με τον Ι.Μεταξά (1940). 
Αλλά αν το ΟΧΙ, όπου σύσσωμος ο ελληνικός είπε και με τόλμη πολέμησε τους εισβολείς, στην πορεία της κατοχής της χώρας μας από του Γερμανούς που εισέβαλαν, έγινε...ΝΑΙ, ο ελληνικός λαός στην πορεία διχάστηκε. Μετά τον ελληνοαλβανικό πόλεμο εισβάλουν οι Γερμανοί από την Βουλαγαρία. Η γερμανική κατοχή έδιωξε τους Βρετανούς που υποχώρησαν στην Κρήτη και τα ελληνικά χωριά, ρήμαξαν από την εισβολή των Γερμανικών στρατευμάτων,  αδειάζοντας τα λιγοστά τρόφιμα που τους είχαν απομείνει στα σπιτικά, απ΄όπου περνούσαν, κι όσοι δεν τους έδιναν, έκαιγαν στη συνέχεια τα χωριά τους. Ποιοι ήταν όμως εκείνοι οι "εθνικόφρονες Έλληνες" της εποχής εκείνης, που "κάρφωναν" στους Γερμανούς τους αντιστασιακούς, που δεν έδιναν τρόφιμα από τ΄ αμπάρια τους; 

Ποιους έπαιρναν με τη βια οι Γερμανοί κι έστηναν στους τοίχους και τους τουφέκιζαν; Φυσικά αυτούς, που δεν συνεργάζονταν μαζί τους...Τι σχέση είχαν οι Έλληνες που άλλοι υποστήριζαν τους Βρετανούς, άλλοι τους Ιταλούς κι άλλοι του Γερμανούς; Ποιοι ήταν οι πατριώτες εκείνη τη σκοτεινή εποχή;
Καμμένα χωριά, έρημα σπιτικά, ξεριζωμένες οικογένειες, πείνα, ακαλλιέργητα χωράφια, έλλειψη τροφίμων, αποκλεισμός, τουφεκισμοί, προδότες, μαυραγορίτες και πλιατσικολόγοι, σκοτώνονταν μεταξύ τους για μια μπουκιά ψωμί.
Οι νέοι άντρες και οι νέες γυναίκες για να γλυτώσουν πήραν τα βουνά...και η πρώτη αντίσταση στην Αθήνα κορυφώθηκε με το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας από τον ιστορικό βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών, το Μάιο του 1941 από τον Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα. Τον Σεπτέμβριο ιδρύεται το ΕΔΕΣ και μετά από λίγες ημέρες ιδρύεται το ΕΑΜ μετά από έναν χρόνο ιδρύεται η ΠΕΑΝ και αργότερα το ΟΕΝΟ και η ΕΣΕΑ και η ΠΑΟ, αλλά μαζικότερη και ισχυρότερη απ΄όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις ήταν το ΕΑΜ. Το 1942 ο ΕΑΜ αποφάσισε να οπλίσει τους αντιστασιακούς πολεμιστές του, τον λαό δηλαδή που ήταν μαζί του, ιδρύοντας τον ελληνικό λαϊκό αντιστασιακό στρατό τον γνωστό ΕΛΑΣ κι επικεφαλής του ορίστηκε ο Γεωπόνος από τη Λαμία Θανάσης Κλάρας με
                                               
Photography  Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

το ψευδώνυμο Άρης Βελουχιώτης, επειδή καταγόταν από το ιστορικό Βελούχι.

Ο διχασμός των Ελλήνων ήταν δυσβάσταχτος καθώς χωρίστηκαν με αυτούς που έφερναν το στάρι και τα τρόφιμα για τα συσσίτια με Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους. Η επιβίωση πάνω απ΄όλα κι εκείνοι που δεν τάχτηκαν με κανέναν από όλους αυτούς, πήραν τα βουνά... Ο επισιτισμός της χώρας Ελλάδας για τη διάσωση του ελληνικού λαού έγινε εμφύλιος σπαραγμός ανάμεσα σε Βρετανούς, Γερμανούς και Ιταλούς  και με όσους είχαν πάει με το μέρος τους με αποτέλεσμα για 2 συνεχή χρόνια οι Έλληνες να πεθαίνουν από την πείνα. Και μόνον το 1942 έφτασε η μεγάλη βοήθεια από τον Καναδά μέσα από τον Ερυθρό Σταυρό και την άλλη χρονιά έφτασαν τα φορτία τροφίμων και από τις ΗΠΑ.
                                                   
Photography Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Η εθνική αντίσταση του ελληνικού λαού δεν περιγράφεται και δεν μπορεί ακόμα ο σημερινός Έλληνας και η Ελληνίδα να κατανοήσουν πως η πείνα, ήταν εκείνος ο κοινός εχθρός που τους δίχασε. Γιατί όταν τα στομάχια είναι άδεια, δεν κατανοεί ο πεινασμένος ποιος είναι αυτός που τον βοηθά... Και ενώ η βοήθεια των Βρετανών δεν έφτασε ποτέ, πετούσαν στη συνέχεια με τα αεροπλάνα κιβώτια λίρες ή μήπως ήταν οι λίρες του ελληνικού λαού της Μικρασίας αυτές; Ας ερμηνεύσει κάποιος για ποιο λόγο και ποιοι ήταν πίσω απ΄ όλη αυτή την ενέργεια.
Αλλά το μεγάλο κακό ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 1942 όταν οι νεολαία του ΠΕΑΝ ανατίναξε τα γραφεία της ΕΣΠΟ (ελληνική σοσιαλιστική πατριωτική οργάνωση) που είχε σαν αποτέλεσμα να απαιτήσουν οι Γερμανοί να σταλούν οι Έλληνες επιστρατευμένοι ως εργάτες στη Γερμανία. Μετά από συνεχείς αγώνες κατόρθωσε το ΕΑΜ να ματαιώσει αυτήν την επιστράτευση των Ελλήνων το 1943.

Οι θάνατοι του ελληνικού λαού ήταν από τον πόλεμο, από τις κακουχίες, από την προδοσία και τους ομαδικούς τουφεκισμούς. Η βια του φασιστικού Ναζισμού:
.Για το θάνατο ενός Γερμανού στρατιώτη οι Γερμανοί τουφέκιζαν 10 Έλληνες
.Για το θάνατο ενός αξιωματικού Γερμανού οι Γερμανοί τουφέκιζαν 100 Έλληνες
.Για το θάνατο ενός συνταγματάρχη ή στρατηγού οι Γερμανοί τουφέκιζαν πάνω από 1000 Έλληνες

Το 1944 ο Δάσκαλος Κώστας Καζάνας και ο Αστέριος Αστεριάδης με το φως της ημέρας στην πόλη Προσοτσάνη της Δράμας, έβγαλαν την βουλγαρική σημαία και ύψωσαν την ελληνική δυναμώνοντας το ηθικό όλων των Μακεδόνων της Δράμας.
Αυτή υπήρξε μια ηρωική πράξη, σε αντίθεση με πολλούς ανώτατους καθηγητές Πανεπιστημίων, Έλληνες των ταγμάτων ασφαλείας, στρατιωτικούς και διπλωμάτες της εποχής που για λόγους καιροσκοπικούς (υλικά συμφέροντα) συνεργάστηκαν με το Ναζισμό και καλλιέργησαν μαζί με την ορθόδοξη εκκλησία ένα πνεύμα αντικομουνιστικό που βοήθησε σε αυτό αφ΄ ενός η υποστήριξη της Γερμανίας αφ΄ετέρου και της Βρετανίας.
Σιγά-σιγά και με πολλές μάχες ελευθερώνονταν οι ελληνικές πόλεις και τα χωριά από τους Γερμανούς.
Αναπτύχθηκε όμως ένας εσωτερικός πόλεμος ο γνωστός εμφύλιος (1946-1949) που διεξαγόταν ανάμεσα στον ελληνικό στρατό (αντι-ανταρτικό σώμα) και τον ελληνικό δημοκρατικό στρατό (αντάρτες).
Ο εμφύλιος σπαραγμός είναι ο πιο επώδυνος αυτήν την εποχή και παρά τις προσπάθειες που έγιναν, ακόμα διχάζει τον ελληνικό λαό, ο πόνος του θανάτου, που χώρισε οικογένειες, συγγενείς, γειτόνους και συγχωριανούς ή συμπατριώτες.
...
Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί εθνική γιορτή για τους ενωμένους Έλληνες που αντιστάθηκαν σε αυτόν τον β΄παγκόσμιο πόλεμο, κι αυτήν την ενότητα της αντίστασης, γιορτάζει ο ελληνικός λαός με παρελάσεις, οι οποίες αποτελούν ημέρα μνήμης για την  ημέρα αυτής της ενότητας. 

Τα ιστορικά γεγονότα αποτελούν διδαχές για ένα καλύτερο παρόν και καλύτερο μέλλον. Το παρελθόν δεν επιστρέφει, παρά είναι μάθημα για διόρθωση λαθών και για γνώση των όσων επιμένουν στην άγνοιά τους με εμμονές οργής και μίσους, διαχωρίζοντας ακόμα τους Έλληνες σε αριστερούς και δεξιούς. Το θέμα είναι πως ο "φασισμός" είναι βια και δεν μπορεί να σταθεί σε κανένα καθαρό μυαλό, μήτε σε κανέναν πολιτισμό, που επιθυμεί η κοινωνία της να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί για το δικό της καλό και το καλό όλων των άλλων κοινωνιών, όπου γης.
Νότα Κυμοθόη*, Λογοτέχνης και Ζωγράφος

Νότα Κυμοθόη "Η εθνική αντίσταση του 1940-1945" Δοκίμιο© Nότα Κυμοθόη