Καφεδάκι στη Ρούμελη, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2013

                                                             by N. Kimothoi
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .


Καφεδάκι στη Ρούμελη
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2013

Ένα πολύ ωραίο στέκι των ντόπιων και των όσων το γνώρισαν.
Περαστική από την πόλη και με πήγε μια καλή φίλη...

Το Venezia στη Λαμία συγκεντρώνει πολύ καλό κόσμο
αλλά κι όλους τους απαιτητικούς της γεύσης του καφέ
και του καλού γούστου...

Με κέρδισε από το πρώτο λεπτό
με τον φιλικό τρόπο της εξυπηρέτησής του...

Στη φωτό ένα φλιτζάνι καφέ Venezia 
με γεύση εξαιρετική κι αξέχαστη...

Φιλάκια στη Λαμία, από μακριά...
Νότα Κυμοθόη


Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

President Obama Delivers His Second Inaugural Address

President Obama Delivers His Second Inaugural Address

2012 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012

2012 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012

                                           (εικόνα από το Μουσείο του Λούβρου)
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

2012 Χριστούγεννα
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012

Κάθε ημέρα είναι Χριστούγεννα
Κάθε ημέρα είναι ημέρα Αγάπης και χαράς
Αλλά, μια φορά το χρόνο, οι άνθρωποι πρέπει να θυμηθούν
εκείνη την ημέρα, όπου πριν 2012 χρόνια, στη Βηθλεέμ
μέσα στην παγωνιά και στο κρύο, γεννήθηκε ένα θείο βρέφος!..

Ένα βρέφος οπού περιφερόταν όταν μεγάλωσε 
και μιλούσε για την Αγάπη!..

Οι άνθρωποι τότε σκληροί, ατομιστές κερδοσκόποι
κι ο νέος άνθρωπος γεννήθηκε πάμπτωχος μέσα σ΄ ένα σπήλαιο
μακριά από το πλήθος των ανθρώπων που έπιναν στα καπηλλιά
και στα μπουρδέλα εκείνης της εποχής
ή έπαιζαν ζάρια και τυχερά παιχνίδια οι στρατιωτικοί
που βρίσκονταν μακριά από το σπίτι τους,
ενώ οι ντόπιοι 
είχαν αμπαρωθεί μέσα στα σπίτια τους και δεν άνοιγαν σε κανέναν...

Τι νόημα αλήθεια έχει σήμερα αυτή η γιορτή
σε όλων των χριστιανών τις καρδιές;
Σε αυτούς που λένε, πως αγαπάνε το Χριστό
ταμπουρωμένοι μέσα σε διάφορες ομάδες ρασοφόρων
και διαχωρίζουν τον κόσμο για ατομικά τους συμφέροντα;
Ο Νίκος Καζαντζάκης γίνεται πάλι επίκαιρος
καθώς οι όσοι υπηρετούν Χριστό
έχουν ξεφύγει...

Τι νόημα έχει μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων επάνω στη γη
όπου οι άνθρωποι έχουν μια μεγάλη προσκόλληση στην ύλη
και δεν βλέπουν πέρα από την καλοπέρασή τους;

Που είναι οι "εφοπλιστές" και οι "βιομήχανοι" της πριν Ελλάδας
για να ξελασπώσουν τη χώρα από τα αδιέξοδά της;

Αλλά σήμερα δεν είναι η Ελλάδα μόνον σε αδιέξοδο
είναι κι άλλοι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη γη.

Περιφέρονται στους δρόμους κάτοικοι της Νιγηρίας
και φτάνουν μέχρι το πιο απομακρυσμένο χωριό
για ένα κομμάτι ψωμί
ενώ στη χώρα τους η εκμετάλλευση του υπεδάφους
θυμίζει τα χάλια της Ελλάδας την εποχή οπού στο Λαύριο
οι άνθρωποι πέθαιναν μέσα στις υπόγειες στοές των μεταλλίων...

Περιφερόμενοι Κινέζοι, πουλούν μικροπράγματα...
έως το πιο απομακρυσμένο ελληνικό χωριουδάκι,
σε μια εποχή οπού, ενώ οι άνθρωποι σμίγουν πολιτισμικά,
γιατί οι προσκολλημένοι στην δήθεν "Αγάπη" του Χριστού
έχουν τις καρδιές τους κλειστές;

Το χρήμα, ένας τρόπος συναλλαγής δημιούργησε ένα στάτους
που έχει φέρει την κοινωνία ανθρώπων στη γη
σε σημείο να μη μπορεί να είναι ευτυχισμένη...
Δημιούργησε φόβους κι εχθρούς...
Το χρήμα έγινε "χρήαιμα"
 και οι άνθρωποι ακόμα δεν κατανοούν
το αληθινό νόημα ζωής τους επάνω στη γη...

Αλήθεια, 
ποιο είναι σήμερα το 2012,
 το νόημα των Χριστουγέννων;
Τι ήθελε να πει ο μικρός Χριστός με τη γέννησή του
 σ' εκείνο το σπήλαιο τότε;

Σήμερα οι γιορτές είναι εμπορικές!..
Τα Χριστούγεννα έχουν μπει στη ζωή μας σαν μια γιορτή κερδοσκοπίας
και αγωνιούν οι άνθρωποι για πράγματα υλικά
μέσα σε καρδιές παγερές κι άδειες ανάμεσα σε συνανθρώπους
οπού ποτέ δεν άπλωσαν ένα χέρι από την καρδιά
να πουν έστω μια ΚΑΛΗΜΕΡΑ στο διπλανό τους.
Άνθρωποι, οπού το μόνο που σκέφτονται είναι τα υλικά τους αγαθά
και γι' αυτά χρησιμοποιούν παντοιοτρόπως το συνάνθρωπο
κι έχουν κάκιτα γ΄αυτόν...γιατί είναι διαφορετικός.
Αυτή η διαφορετικότητα είναι φυσιολογική
γιατί ο κάθε ένας είναι μια διαφορετική ψυχή
αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει...

Αλήθεια, τι νόημα έχει σήμερα η γέννηση του θείου βρέφους
στων ανθρώπων τις κοινωνίες
όταν ενώ είναι "Αγάπη" δεν έχουν αισθανθεί ακόμα τι σημαίνει
η ζωή τους ανάμεσα σε συνανθρώπους,
αλλά το μόνο που ενδιαφέρονται είναι
να κάνουν τον διπλανό τους πιο δυστυχή απ΄ ότι είναι;

Με αυτές τις σκέψεις, μέσα σε μια ελληνική κοινωνία
όπου ο κάθε ένας έχει φανερώσει το πρόσωπό του
στην κομματική και θρησκευτική σκηνή,
απλά θα κάνω μια ευχή
με το χέρι στο μέρος της καρδιάς...

ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ!..

Από χέρι σε χέρι κι από καρδιά σε καρδιά
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!..

Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ" ΔΟΚΙΜΙΟ

                                                            Νότα Κυμοθόη©Νότα Κυμοθόη 
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

 ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ 

"ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ"
ΔΟΚΙΜΙΟ

     Μελετώντας πριν πολλά χρόνια τον Erich Fromm και το σύγγραμμά του “Η Υγιής Κοινωνία” θυμήθηκα πως κάπου γράφει:“Η ζωή του ανθρώπου καθορίζεται από την αναπόφευκτη επιλογή ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση και την πρόοδο, ανάμεσα στη ζωώδη ύπαρξη και το φθάσιμο στην ανθρώπινη ύπαρξη”.

    Σήμερα ο άνθρωπος θεωρεί πως ο κόσμος στον οποίο ζει, είναι απλά ένας τόπος μόνο απολαύσεων κι αδιαφορεί για το “λόγο” οπού έχει δώσει ως υπόσχεση ύπαρξής του στη γη. Ο “λόγος” αυτός, είναι η παρουσία του σε αυτή τη ζωή και είναι λόγος προς το δημιουργό του ως ψυχή. Ο κάθε ένας μέσα από τη διαδρομή στην οποία περνάει, είναι σα να μαθητεύει σε σχολείο τελειοποίησής του, στο οποίο σπέρνει και θερίζει καρπούς. Οι δραστηριότητες όλες στην πραγματικότητα είναι μια προσωπική σπορά του καθενός, που εκτός από προσωπικά οφέλη -δίχως αυτό να είναι αυτό καθεαυτό το όλο έργο για ατομικό συμφέρον-αποτελούν το “λόγο” ύπαρξης ανθρώπων στον πλανήτη γη. Αν σκεφτεί κάποιος πως κανένας δεν παίρνει μαζί του με το θάνατό του τίποτα, τότε αυτή η αλήθεια δυναμώνει. Αν δεχτούμε τους σοφούς σαν παράδειγμα, τότε όλη η...
(συνεχίζεται...)

(Δημοσιεύτηκε στις 29/9/2012, στην εφημερίδα Αδέσμευτος Πάφου)

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Νότα Κυμοθόη 

ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΕΛΛΑΔΑ, ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΤΡΙΔΑ"

                                     Φωτογραφία: by N. Kimothoi/Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

                                                      
ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ
"ΕΛΛΑΔΑ, ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΤΡΙΔΑ"
Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012
http://kimothoi.blogspot.gr/

Όταν κάποτε, σε άλλους καιρούς, ο Σ. Παττακός που πέρασε από τα έδρανα της ελληνικής βουλής αφαιρούσε την ελληνική ιθαγένεια από τη Μελίνα Μερκούρη,εκείνη, απάντησε: "Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα"...και σε όλη τη Ν. Υόρκη πουλούσαν κονκάρδες με το πρόσωπό της.

Εμείς, οι όσοι ελάχιστοι απομείναμε να υποστηρίζουμε την επιστροφή των Γλυπτών κι όχι Μαρμάρων του Παρθενώνα όπου κι αν ζούμε αυτή την εποχή ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ αυτήν, οπού ακόμα και σήμερα κάποια άτομα ξεπουλάνε...

Θέτω ένα ερώτημα, σε όλους και όλες οπού λένε πως είναι Έλληνες κι Ελληνίδες:
"Τι θα πει να είσαι Έλληνας κι Ελληνίδα ;"

Επειδή λοιπόν, δεν ξέρουν οι περισσότεροι να εκτιμούν την πατρίδα την οποία χρησιμοποιούν παντοιοτρόπως και χαίρονται ποδοπατώντας την ποικιλοτρόπως...πήρα αφορμή γι΄αυτή την ανάρτηση, λόγω των προβλημάτων που υπάρχουν σήμερα στη χώρα Ελλάδα.

Οι άνθρωποι που ζουν μέσα στη χώρα Ελλάδα έχουν συνηθίσει να βλέπουν τον κόσμο έως εκεί, που φτάνει η ματιά τους, για να μη πω κάτι άλλο και παρεξηγηθώ...

Όμως ο κόσμος είναι απέραντος κι είναι όμορφος και τον καταστρέφουν τα χέρια των ανθρώπων τα οποία σκέφτονται μόνον το ατομικό τους συμφέρον σε μια εποχή, οπού οι κοινωνίες των ανθρώπων σμίγουν.

Ελλάδα λοιπόν είναι ο τόπος της Πατρίδας που αγαπάμε κι όσοι είμαστε εκτός Ελλάδας κι επειδή κάποιοι δεν έχουν ζήσει εκτός, παρά μόνον στους τόπους τους που είναι προσκολλημένοι μόνον εκεί κι ολόγυρά τους, είναι ταυτόχρονα και καχύποπτοι με τους άλλους...

Ο φόβος, δημιουργεί προβλήματα σε σχέσεις και είναι τόσο δύσκολο αλήθεια να κάνεις σχέσεις

με ανθρώπους που είναι "τόπακες, τοπικιστές", "ρατσιστές" αλλά και "φασίστες" με την έννοια που έχει ο όρος αλλά και με τη σημασία οικουμενικά...

Ίσως, γιατί είναι γατζωμένοι πίσω από θρησκείες και κόμματα, πίσω από ονόματα σε φατρίες πολιτικής-κομματικής ιδεολογίας, που σκοπό και στόχο έχει την εξουσία στη μικρή χώρα Ελλάδα κι ότι άλλο έχει συνέχεια δημιουργηθεί μέσα στα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα και φυσικά ταμπουρώνονται σαν "αρματολοί" πίσω από αυτό, λες και θα είναι όλα έτσι πάντα...

Οι άνθρωποι αυτοί, δυστυχώς, βλέπουν τους άλλους πίσω από την κλειδαρότρυπα της δικής τους πόρτας...

Το 2012 ενώ καλπάζει με γοργούς ρυθμούς έχει αφήσει τους περισσότερους Έλληνες πίσω, γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν πως όλα αλλάζουν!

Με αγάπη για τη Ρούμελη και όλους τους Ρουμελιώτες που ενώ με έχουν πολύ πικράνει, τους αγαπώ γιατί τους συγχωρώ...γράφω αυτό εδώ το μικρό δοκίμιο...

Σε κάποιους έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Ας μου το συγχωρέσετε κι αυτό...Ας μου συγχωρεθεί η μεγάλη μου αγάπη για την Πατρίδα, η οποία δεν κρύβεται πίσω από κανέναν κομματικό μηχανισμό...

Ας μου συγχωρήσουν την άνεσή μου ν΄αγαπώ ταυτόχρονα όλους και όλες, αδιάκριτα που ανήκουν κομματικά!

Αδιάκριτα, αν πιστεύουν ή όχι στο Θεό...Κατανοώ πως ο καθένας έχει δικό του προορισμό, ας πάει λοιπόν στο δρόμο του κι ας μη ενοχλεί όσους δεν σκέφτονται όπως αυτός. Με τη βια δεν μπορεί κανένας να επιβάλλει τίποτα κι ο Θεός δεν έχει ανάγκη να σωθεί από κανέναν θνητό, που τον χρησιμοποιεί, για να εξουσιάζει τους αγράμματους κι αδύναμους...Ο αφελής με τις χρυσές στολές και τα "ιερά" άμφια, έχει ιερή υποχρέωση να διαφωτίσει, δίχως βία, δίχως απειλές, δίχως καταστροφική διάθεση και δίχως συμπεριφορά που δεν αρέσει στο Θεό. Γιατί ο Θεός είναι ΑΓΑΠΗ και η έκφραση της ΑΓΑΠΗΣ είναι μακροθυμία και αποδοχή...

Ας μου συγχωρήσουν τον πόνο της ξενιτιάς μου και συγνώμη που ακούμπησα τα δάκρυά μου

στις χαράδρες των βουνών, τα οποία πολύ αγαπώ!..

Είμαι Ελληνίδα, θα ζω ως Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα με τον τρόπο το  δικό μου...

Απειλές δε δέχομαι!..

Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του1
Με αγάπη και φως 
Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Καταστάλαγμα σκόνης, Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012

(1861-1841)

Καταστάλαγμα σκόνης
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012
Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Η Ποίηση είναι φίλτρο,
 μέσα από την οποία κατασταλάζει όλη η σκόνη της ημέρας...
Αλλά για να συμβεί αυτό
θα πρέπει να αισθανόμαστε την κάθε της λέξη...
Εδώ, απλά πήρα στίχους, από Ποίηση του Ρ.Ταγκόρ
από τη συλλογή του "Ο Κηπουρός"

...
Από τα άπατα σκοτάδια τράβηξα πάνω κάτι πράγματα παράξενα στην όψη
και με παράξενη ομορφιά. Μερικά ήταν φωτεινά σα χαμόγελα,μερικά στραφτάλιζαν
σα δάκρυα και άλλα ήταν κόκκινα σαν το πρόσωπο της νύφης.
Όταν γύρισα σπίτι κομίζοντας το φορτίο της ημέρας, η αγάπη μου καθόταν
στο περβόλι και ανέμελα κι οκνά φυλλομαδούσε ένα λουλούδι.
Στάθηκα δίγνωμος για μια στιγμή και ύστερα απίθωσα στα πόδια της
όλα όσα είχα μαζέψει από τη θάλασσα και στάθηκα αμίλητος μπροστά της.
Μα εκείνη έριξε μια ματιά και είπε: "Τι παράξενα πράγματα είναι αυτά; Δεν μπορώ
να καταλάβω σε τι χρησιμεύουν".
Κατέβασα το κεφάλι μου ντροπιασμένος και είπα μέσα μου:
"Δεν αγωνίστηκα για να τα αποκτήσω, δεν τα αγόρασα στην αγορά. 
Δεν είναι άξια δώρα γι' αυτήν".
Και κάθισα όλη τη νύχτα και τα πέταξα ένα-ένα στο δρόμο.

Την αυγή πέρασαν απ΄το δρόμο ξένοι και τα μάζεψαν όλα και τα πήραν μαζί τους
σε μακρινούς τόπους...

Νύχτα και μέρα αντιχτυπούν τα βήματά τους έξω από την πόρτα μου.
Του κάκου φωνάζω "δε σας γνωρίζω".
Μερικούς απ' αυτούς μου φαίνεται σα να τους γνωρίζουν  τα χέρια μου, άλλους σα να τους ξέρει η ανάσα μου, το αίμα μέσα στις φλέβες μου νιώθει σάμπως να τους γνωρίζει κι άλλους τους γνωρίζουν τα όνειρά μου. Να τους πω να φύγουν δεν μπορώ. Τους καλώ και τους λέω: "ελάτε στο σπίτι μου όσοι έχετε ευχαρίστηση. Ελάτε".

Η χαρά είναι ολιγόζωη σα μια δροσοσταλίδα την ώρα που γελά, πεθαίνει κι όλας. Μα ο πόνος είναι δυνατός και βασταγερός. Άφησε ν΄ αγρυπνά η θλιμμένη αγάπη μέσα στα μάτια σου. Μίλησέ μου! Καθώς χλομιάζει η νύχτα θα κοιταχτούμε οι δυο μας στα μάτια...
Η καρδιά μου, πουλί της ερημιάς, έχει βρει στα μάτια σου τον ουρανό της.
Συγχώρεσέ με για την αγάπη μου...Αν δε μπορείς να μ΄αγαπάς, συγχώρεσέ με για τον πόνο μου. Αν μ΄αγαπάς, συγχώρεσέ με για τη χαρά μου!
Λαχταρώ να σου πω τα πιο βαθιά λόγια που έχω για σένα, μα δε τολμώ...
Λαχταρώ να σου μιλήσω με τα πιο αληθινά λόγια που έχω για σένα, μα δεν τολμώ...

Αν φέρνω ανησυχία στην καρδιά σου θα πάρω τα μάτια μου από το πρόσωπό σου.

Όμως εσένα άνθρωπε, με τα πολλά πλούτη, τα αγαθά σου δεν έχουν τίποτα το κοινό
με το απλό μεγαλείο που έχει το ιλαρό χρυσάφι του ήλιου, ούτε με την ήμερη λαμπράδα
του ονειροτάξειδου φεγγαριού.

***

Ο Ρ. Ταγκόρ εκτός από Ποιητής υπήρξε φιλόσοφος και το σπίτι του στην Καλκούτα, το οποίο είχα την τύχη να επισκεφτώ το 1994, αποτελεί χώρο μελέτης για όλους όσους αγαπούν  τη γλώσσα...

                                                       

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη " Ρούμελη σε ήχους OSHO"

OSHO
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη

"Ρούμελη σε ήχους OSHO"

Ω!..Ρούμελη αγαπημένη γη...

Ξέχασε με

Θα ήθελα απλώς να με συγχωρήσουν και να με ξεχάσουν. 

Δεν υπάρχει λόγος να με θυμάσαι. 

Λόγος υπάρχει να θυμηθείς τον εαυτό σου!

Αυτό που θα ήθελα λοιπόν είναι να με ξεχάσεις εντελώς και να με συγχωρήσεις επίσης 

γιατί είναι δύσκολο να με ξεχάσεις.

 Γι' αυτό σου ζητώ να με συγχωρήσεις που σε έβαλα σε κόπο.

Να θυμάσαι τον εαυτό σου...

OSHO 
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

«Καταλαβαίνω την απελπισία σου, πόσο αβοήθητος αισθάνεσαι. Έτσι ίσως αισθάνεται κάθε ανθρώπινο πλάσμα που συνειδητοποιεί την παρούσα κρίση. Αλλά δεν αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχει μια μεγαλύτερη δύναμη. Η καταστροφή είναι δύναμη χαμηλής τάξης,  η δημιουργία είναι δύναμη υψηλής τάξης. Η καταστροφή πηγάζει από το μίσος, η δημιουργία πηγάζει από την αγάπη. 

Έχεις καταλάβει ότι το μίσος μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην ολοκληρωτική της αυτοκτονία, αλλά δεν έχεις αντιληφθεί τη δυνατότητα ότι η αγάπη, καθώς θα κορυφώνεται, μπορεί απλά να εμποδίσει την κρίση να συμβεί. Κανείς δεν είναι ασήμαντος, επειδή ο καθένας έχει καρδιά, κι ο καθένας έχει αγάπη, κι ο καθένας έχει ευαισθησία, συνείδηση και μπορεί να φτάσει στο αποκορύφωμα της ύπαρξης. Ένα και μόνο άτομο αρκεί για να εμποδίσει αυτή τη μεγάλη κρίση, πόσo μάλλον εκατομμύρια άνθρωποι, γεμάτοι με αγάπη, χαρά και σιωπή». 

OSHO

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .