ΕΥΧΗ

Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη. Βόλφγκανγκ Γκαίτε (Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος 1749-1832)

13 Ιανουαρίου, 2024

Νότα Κυμοθόη "ΗΘΙΚΗ και ΓΑΜΟΣ στην Πολιτική" Δοκίμιο


Νότα Κυμοθόη                                                       
"Η ΗΘΙΚΗ ΑΡΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ"
 Δοκίμιο 
(β΄ μέρος συνέχεια της 19/9/2023 δημοσίευσης)

"Των πολλών επιδίωξη η ηδονή

των εκλεκτών η δόξα

των επιλέκτων η αρετή"

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

     Η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης με τα όσα συμβαίνουν επί ημερών μας, αλλάζει τον ορισμό του γάμου και της οικογένειας. Αυτό είναι ένα γεγονός που αν συμβεί με νόμο, αγγίζει όλη την ελληνική κοινωνία, αγγίζει όλες τις οικογένειες, όλους τους πολίτες, όλους τους γονείς και όλα τα παιδιά. Αυτό σαν γεγονός αγγίζει και ταρακουνά εν γένει όλα τα κοινωνικά ήθη. Κι αυτό δυστυχώς έρχεται να ταρακουνήσει την κοινωνική ζωή των ανθρώπων στην ελληνική επικράτεια. Στην προκειμένη περίπτωση, αλλάζει όλη την έως τώρα έννοια της γονικής ευθύνης. Αλλάζει την έννοια του πατέρα και της μητέρας ως οικογένεια και της όλης ευθύνης τους, για την ανατροφή των παιδιών τους. Αλλάζει όλη την έως τώρα συγκρότηση της οικογένειας και όλη την συμβολή των δύο βιολογικών γονέων στην οικογενειακή ζωή. Διότι γνωρίζουμε παγκοσμίως από καταβολής κόσμου έως τώρα πως η Βιολογία είναι ξεκάθαρη. Από τον άντρα σύζυγο κι από την γυναίκα σύζυγο σε μια σχέση γάμου, έρχεται στον κόσμο νέα ζωή, με την γέννηση ενός παιδιού και έτσι δημιουργείται μια νέα οικογένεια μέσα στο γάμο τους. Υπάρχουν κι εξαιρέσεις, που σε μια σχέση συμβίωσης ενός άντρα και μιας γυναίκας έρχεται η γέννηση ενός παιδιού. Και γίνεται στη συνέχεια γάμος του ζεύγους και βάφτιση ή δίδεται όνομα στο παιδί τους. Υπάρχει δυστυχώς και το εμπόριο παιδιών, που δρα έως τώρα παρανόμως. Είναι δυνατόν να εμπορεύονται παιδιά προς υιοθεσία και να μη έχει έως τώρα η ελληνική νομοθεσία λάβει γνώση; Πόσα χρόνια λειτουργεί ΜΚΟ με υιοθεσίες παιδιών; Τα δικαιολογητικά βέβαια είναι πολύ αυστηρά κι ένα ζεύγος άντρα και γυναίκας δυσκολεύονται πολύ να υιοθετήσουν παιδιά. Πως βρέθηκαν να υπάρχουν παιδιά σε ομοφυλόφιλα ζεύγη; Το σύμφωνο συμβίωσης τους έδωσε αυτήν τη δυνατότητα, αλλά ενώ οι ομοφυλόφιλοι ως ζεύγος που έσμιξαν για την ηδονιστική τους προσωπική ζωή, χρησιμοποιώντας την "αγάπη", όπως λένε, δεν μπορούν να γεννήσουν παιδιά κι εδώ υπάρχουν ερωτηματικά πολλά, αν δηλαδή είχαν πριν παιδιά ως γονείς σε ετερόφυλο γάμο.
   1. ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ; ΑΝ ΤΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΤΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ κι ΟΧΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ. ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΥΛΑΚΙΑ μήτε ΓΑΤΑΚΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ και ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΠΟΥ ΤΑ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥΣ.
   2. ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΑΓΟΥΝ ΖΩΗ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ. Μπορούν; ΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΥΣ! 
    3. ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ και ΒΙΑΙΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ να ΑΠΑΙΤΟΥΝ να ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΟΛΗ Η ΕΤΕΡΟΦΥΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ το ΗΔΟΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΖΩΗΣ και ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ. 
      4. Αποδεχόμαστε την διαφορετικότητά τους, αλλά υπάρχουν ΟΡΙΑ και φυσικά υπάρχουν πολλά ερωτηματικά στο όλο θέμα υιοθεσίας παιδιών σε ομοφυλόφιλες οικογένειες. 
    5. Τα παιδιά εθίζονται, αποκτούν συνήθειες και φυσικά μέσα από το περιβάλλον τους, αυτό στο οποίο μεγαλώνουν. ΈΝΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟ ζευγάρι τι είδους αγωγή και παιδεία θα διδάξει σε ένα παιδάκι, για την σεξουαλική του ζωή; Τι ΕΙΔΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ αυτό το παιδί;
    6. Η συζήτηση για το ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ από τους ΒΙΑΣΤΕΣ γιατί ΔΕΝ  ΝΟΜΟΘΕΤΕΙΤΑΙ; ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΣΕΞΟΥΑΛΔΙΑΣΤΟΦΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ, ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ και ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΤΑ ΜΜΕ και στα ΚΙΝΗΤΑ αλλά και στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ πως τα επιτρέπετε να κυκλοφορούν και ΔΕΝ νομοθετείτε ώστε να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΌ ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΒΙΑΣΜΟ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ;
 
    Η υπό συζήτηση νομοθετική πρόταση που έρχεται στην ελληνική βουλή, αρνείται στα παιδιά το δικαίωμα να ζουν με πατέρα και μητέρα, διότι αρνείται το πρότυπο του πατέρα και το πρότυπο της μητέρας, αρνείται ΔΗΛΑΔΗ την ετερότητα που συγκροτεί τον αρμονικό ανθρώπινο ψυχισμό. Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΑ ΑΔΙΑΣΥΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ. Αρνείται υπό συζήτηση νομοθετική πρόταση που έρχεται στην ελληνική βουλή δηλαδή στα παιδιά την γνώση του φύλλου γέννησής τους και της καταγωγής τους, αλλά ταυτόχρονα και της ταυτότητάς τους. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΜΕ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΑΡΕΝ ή ΘΗΛΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ, το φύλο του δηλαδή και οι γονείς προέλευσής του. 
    Αλλά η υπό συζήτηση νομοθετική πρόταση που έρχεται στην ελληνική βουλή, εισάγει μια νέα τραγική νοοτροπία και ένα νέο φρόνημα στην παιδεία και στα σχολεία της χώρας μας. Η νομοθετική πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με τον γάμο για ομοφυλόφιλα ζευγάρια, προωθείται με την δικαιολογία ότι τακτοποιεί εκκρεμότητες, πως ικανοποιεί δίκαια αιτήματα ισοπολιτείας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων ορισμένων πολιτών. Είναι όμως βάσιμος αυτός ο ισχυρισμός τους; 
    Ο γάμος αποτελεί απλά μια νομική κατασκευή θεμελιωμένη στην αρμοδιότητα του νομοθέτη ή είναι θέληση επιμέρους ομάδων πολιτών βάσει του σεξουαλικού τους προσανατολισμού και εν γένει των σεξουαλικών επιλογών τους; Οι σεξουαλικές επιλογές των ανθρώπων είναι ετερόκλιτες και δεν είναι ίδιες. Διότι η επιχειρηματολογία κάποιων ομάδων που επικαλείται ίσα δικαιώματα μεταξύ πολιτών, είναι τελείως αβάσιμη, διότι το ετερόφυλο ζευγάρι και το ομοφυλόφιλο ζευγάρι είναι πραγματικότητες τελείως ανόμοιες. Και δυο αυτές ανόμοιες πραγματικότητες δεν μπορούν να έχουν ίσα δικαιώματα σαν ζευγάρι.
   Η ρύθμιση εκκρεμοτήτων που αφορούν τα παιδιά τα οποία βρέθηκαν για διάφορους λόγους στην ευθύνη κάποιων ομοφυλόφιλων ζευγαριών δηλαδή η ρύθμιση σε θέματα οικονομικά και κληρονομικά, όπως δήλωσε ο Πρωθυπουργός πως τους αφορούν αν ο ένας εκ των ομοφυλόφιλων γονέων πεθάνει, θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν μόνον με νομοθετικές ρυθμίσεις, δίχως να νομοθετείται γάμος για ομοφυλόφιλα ζεύγη, με αλλαγές που δεν έχουν προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η εν λόγω πρόταση αποτελεί πράξη σοδομισμού νόμιμη κι αποτελεί οπισθοδρόμηση στον νομικό μας πολιτισμό κι όχι πρόοδο στην ανθρώπινη κοινωνία. Αποτελεί  οπισθοδρόμηση στα χρηστά ελληνικά ήθη και έθιμα και στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, αλλά και στον πολιτισμό της σύγχρονης ανθρωπότητας εν γένει. Είναι σημείο παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και κάθε ανθρώπινης κοινωνίας, που θέλει να ονομάζεται ηθικά ανθρώπινη. Ο άνθρωπος έχει Αξίες Ιερές και είναι προικισμένος με Νου, δηλαδή με Λογική και αυτή η πράξη γάμου ομοφυλόφιλων είναι πράξη και προϊόν αλαζονείας κι εγωκεντρισμού, που αποσκοπεί στην καταστροφή του ανθρωπίνου γένους και δεν γνωρίζει μήτε ιερό μήτε όσιο, αλλά μήτε όρια στην ατομική επιθυμία και θέληση. Ο νοήμων και υγιής άνθρωπος ας προβληματιστεί για την συμπεριφορά, αλλά και για την αναγκαστική υποχωρητικότητα του πολιτικού μας κόσμου να υιοθετεί επιθυμίες και παραγγέλματα ομάδων μιας συγκεκριμένης προωθούμενης διεθνώς ιδεολογικής τάσης.
      ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΆΚΙΑ μήτε ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ να ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ=ΦΥΤΩΡΙΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ και ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΥΙΟΘΕΣΙΑ. ΑΥΤΗ ΟΛΗ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΟΡΟΠΙΑΣ. 
  Η Ελλάδα είναι χώρα με μια μεγίστη και μακραίωνη, αλλά και πλούσια οικογενειακή παράδοση, που τροφοδότησε πολιτισμικά τον ευρωπαϊκό και τον παγκόσμιο πολιτισμό. Στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, αλλά και στον νεοελληνικό δεν υπάρχει πουθενά η σχέση ομοφυλόφιλου γάμου κι όσοι έχουν μπερδέψει τις έννοιες φιλία κι αγάπη με τον έρωτα, λανθάνουν και είναι παντελώς άσχετοι. Δεν μπορεί η σημερινή κυβέρνηση των Ελλήνων  να αρνείται την κοινωνική παράδοση του γάμου και την ταυτότητά της και να υποτάσσεται σε εμπορικοϊδεολογικές προτάσεις, αλλά και σε ξενικές αντιλήψεις, χωρίς ηθικό και χωρίς πολιτισμικό-κοινωνικό υπόβαθρο, χωρίς σοφία και χωρίς ευαισθησία στην πολιτιστική αλλά και στην θρησκευτική κληρονομιά που έχει η χώρα μας.  Ο γάμος αποτελεί κοινωνικό δεσμό ενός άνδρα και μιας γυναίκας, κι είναι αποκλειστικός και μόνιμος, διότι φυσικός καρπός του είναι τα παιδιά, που γεννιούνται από αυτόν τον ιερό δεσμό και ονομάζονται και οι δυο γονείς αυτών των παιδιών. Ο γάμος αποτελεί ιερή σχέση στην οποία έχουν ευθύνη και ανατροφή των παιδιών τους και οι δυο γονείς, δηλαδή ο πατέρας άνδρας και η μητέρα γυναίκα κι έχουν κοινές και αναφαίρετες υποχρεώσεις και οι δυο, τις οποίες το κράτος οφείλει να προστατέψει και να σεβαστεί τον θεσμό αυτόν της βιολογικής οικογένειας του ανθρωπίνου γένους, διότι οι θεσμοί αυτοί προϋπάρχουν πριν από αυτό.
     Σε όλους τους λαούς και σε όλους τους πολιτισμούς υπάρχει στους ανθρώπους η αίσθηση του μεγαλείου για την ένωση του γάμου. Κι όταν λέμε γάμο αυτό εννοούμε, διότι αποτελεί την ερωτική πράξη συνένωσης για την απόκτηση παιδιών. Η ευτυχία του ανθρώπου και της ανθρώπινης κοινωνίας συνδέεται στενά με την επιτυχή ένωση του γάμου και την δημιουργία οικογένειας. Οι άνθρωποι έχουν λογική και νου, επίσης υπάρχει ο όρος καλή υγιεία που οριοθετεί σωματικά, ψυχικά, ψυχολογικά, ψυχοσωματικά και συναισθηματικά την καλή υγιεία ενός ανθρώπου ή δύο ανθρώπων που θα έρθουν εις γάμον κοινωνία. Για την φροντίδα τους υπάρχει η ιατρική επιστήμη και η κοινωνική αλλά και ψυχολογική επιστήμη. Η κοινωνιολογία και η ψυχολογία μπορεί να βοηθήσει για την ομαλή λειτουργία του ανθρώπινου είδους σε θέματα σχέσεων. Μπορεί να αισθάνονται "καλά" όπως λένε δυο ομοφυλόφιλοι παντρεμένοι, αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΠΑΙΔΙΑ. ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ σαν ζεύγος, από πριν οικογένειες μέσα στις οποίες υπήρχαν παιδιά, αλλά για διάφορους λόγους βρέθηκαν τα παιδιά τους μετέωρα ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΞΙΟΙ να ονομάζονται ΓΟΝΕΙΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΔΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ κι όχι για την ΑΓΑΠΗ και ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ. Όσο για τους ομοφυλόφιλους που δεν έχουν παιδιά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΙΟΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΗ ΣΧΕΣΗ ΓΑΜΟΥ ΤΟΥΣ. Τα παιδιά δεν είναι σκυλάκια, μήτε ζωάκια, μήτε κοτοπουλάκια να αγοράζονται από ΜΟΝΑΔΕΣΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ όπως τα ΚΛΩΣΟΠΟΥΛΑ κατά παραγγελία! 
    Η έννοια που έχει λησμονηθεί από την ανθρωπότητα είναι το ΣΕΒΑΣ ή ο σεβασμός όπως λέμε. ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ τότε έρχεται ολοσχερής καταστροφή!
Mε γνώση κι επίγνωση. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ναι θυμηθείτε ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ, ΤΙ ΕΙΣΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΕΔΩ ΟΠΟΥ ΕΙΣΤΕ.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ από που και πως ήρθατε στον κόσμο ετούτο. ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ σας και ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ σας. Έτσι απλά, γιατί ΤΙΠΟΤΑ ΙΕΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ και ΤΙΠΟΤΑ ΜΑ ΤΙΠΟΤΑ ΙΕΡΟ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ! ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ και ΝΑΙ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ πως ξεκίνησαν κάποτε οι ΙΕΡΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ, αλλά ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ ΔΕΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙ μήτε η ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ ΛΗΣΜΟΝΕΙ μήτε ο ΖΕΥΣ ΘΕΟΣ και ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΩΝ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙ, μήτε ΟΣΟΙ ΤΣΑΚΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΛΗΣΜΟΝΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ και το ΑΕΙ Ο(ΑΓΙΟ) ΠΝΕΥΜΑ. ΑΠΛΑ Η ΛΕΞΗ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΛΗΣΜΟΝΗΘΕΙ... ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΕΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ! ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για τη στάση που ο κάθε ένας έχει σε θέματα που αφορούν την ίδια μας τη ζωή. Η “ΕΥΘΥΝΗ” έχει βαρύτητα. Ποιοι όμως και πόσοι αναλαμβάνουν τις ευθύνες της όλης συμπεριφοράς τους, όταν ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ το ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ την ΓΕΝΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΟΥΣΙΑ και την ΑΡΜΟΝΙΑ της ΦΥΣΕΩΣ και ΔΕΝ ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ της βαρύτητας αυτών ΟΛΩΝ των πράξεών τους; Τις ευθύνες να διορθώσουν τα κακώς κείμενα των πράξεών τους ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΔΙΩΡΘΩΝΕΤΑΙ από την τωρινή κατάστασή τους και τίποτα δεν επανέρχεται στην ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ. Είναι ένα ερώτημα ΜΈΓΙΣΤΟ που παραμένει αναπάντητο, γιατί ελάχιστοι αναλογίζονται αυτήν όλη την ΕΥΘΥΝΗ που έχουν όσοι ΒΙΑΣΑΝ ΝΕΑΡΑ ΑΓΟΡΑΚΙΑ και ΝΕΑΡΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ αλλά και την ΕΥΘΥΝΗ που έχουν όσοι είναι ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ αφ΄ ενός για τον εαυτό τους, αφ΄ ετέρου για την όλη αναστάτωση που έχουν δημιουργήσει. ΔΕΝ ΓΕΝΙΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΙ. Γίνονται στην πορεία της σεξουαλικής ζωής τους. Το ότι αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητά τους ΔΕΝ το κατανόησαν. Μου θυμίζει τη λαϊκή παροιμία που λέει ο ελληνικός λαός: "ΔΩΣΕ ΘΑΡΡΟΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΑΤΗ ΝΑ Σ΄ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ"
Η λέξη “σέβας” ΕΊΝΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ και ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΛΗΣΜΟΝΗΣΕΙ. Είναι λέξη ιερή, σεπτή κι ΑΚΛΟΝΗΤΗ. Προέρχεται από τον ιερό αριθμό επτά (7) και από τη σεπτάδα των Πυθαγορείων. ΓΙΑΥΤΟ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΙ ΝΑ ΔΙΑΓΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΒΙΟΝ ΣΕΠΤΟΝ. ΔΗΛΑΔΗ ΣΕΒΑΣΜΙΟ. Ο αριθμός επτά στην αρχαία ελληνική γραμματεία έπαιρνε δασεία δηλαδή δασυνόταν. Από την δασεία αυτή, που ήταν ως δασύ σύμφωνο η εκφορά του λόγου ήταν ως σίγμα και δημιουργήθηκε το επίθετο “ο σεπτός, η σεπτή, το σεπτόν”, αλλά και η λέξη “σέβας”. Η λέξη ΣΕΒΑΣ ( το σέβας) δηλώνει την συστολή, το αίσθημα του φόβου, την έκπληξη αλλά και τον θαυμασμό για την ομορφιά, το κάλλος, το ωραίο, το αρμονικό, το ιερό! Το ρήμα "σέβομαι" και η λέξη “σεβασμός”, που οι περισσότεροι αγνοούν, σημαίνει έχω σεβασμό για την προέλευσή μου, για το μεγαλείο της γέννησής μου κι έχω σεβασμό στη ΜΗΤΕΡΑ αλλά και στον ΠΑΤΕΡΑ που με έφεραν στον κόσμο, σέβομαι τα ιερά και όσια, σέβομαι την ύπαρξή μου και ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ΔΩΡΟΥ ΤΗΣ ΎΠΑΡΞΗΣ μου. Λάτρευαν στην αρχαιότητα τη ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΑ. Αντίκειμενο σεβασμού, μεγαλείο, μεγαλοπρέπεια, ιερότητα. Ο άνθρωπος που έχει σεβασμό ταυτόχρονα έχει και συστολή ενώπιον της ΙΕΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, έχει δηλαδή ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ, αλλά ταυτόχρονα έχει και ΑΙΔΩ (εντροπή), αλλά και ΕΥΛΑΒΕΙΑ. Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ οδηγεί στη λατρεία της ΤΙΜΗΣ για το ΙΕΡΟ ΔΩΡΟ της ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΑΡΞΕΩΝ μας. Ο ΑΣΕΒΗΣ καταστρέφει την αρμονία της ύπαρξης και δημιουργεί ΑΣΕΒΕΙΑ, δεν έχει ΕΝΤΡΟΠΗ, δεν έχει ΕΥΛΑΒΕΙΑ, δεν ΈΧΕΙ ΙΕΡΟ μήτε ΌΣΙΟ. ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ! ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ ΔΕΝ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ και προπαντός δεν ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥ. ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΜΗΠΩΣ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΒΑΣΗ για την ανθρώπινη ύπαρξη;
   Κι όπως έγραφε ο αείμνηστος ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ "Των πολλών επιδίωξη η ηδονή των εκλεκτών η δόξα των επιλέκτων η αρετή", συνεχίζω να ενδιαφέρομαι για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ περισσότερο από τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ, γιατί ενώ έχουν πληθήνει οι "δήθεν" ζωόφιλοι δεν έχουν αγωγή, μήτε παιδεία και δεν σέβονται τη ζωή. Διότι ΖΩΟΦΙΛΟΣ δεν είναι ο φίλος του ζώου, αλλά ο ΦΙΛΟΣ της ζωής. Κι αυτό είναι μεγίστης συζήτησης θέμα.
 Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός Ποιήτρια

02 Ιανουαρίου, 2024

Νότα Κυμοθόη "Στον χορό της φωτιάς" Εκδόσεις Όστρια

Νότα Κυμοθόη 

"Στον χορό της φωτιάς"

Εκδόσεις Όστρια 

Πριν την Πρωτοχρονιά του 2024 κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο το νέο βιβλίο της Λογοτέχνιδος και Εικαστικού Νότας Κυμοθόη, από τις Εκδόσεις Όστρια! Μια Αληθινή ιστορία, που διαδραματίζεται στην σύγχρονη κοινωνία μας και που διαβάζεται απνευστί, μέσα στα 12 κεφάλαια που περιλαμβάνονται στις 498 σελίδες του βιβλίου ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ. Ένα καλοδουλεμένο έργο ανάγνωσης, που στολίζεται στο εξώφυλλό του με ένα μοναδικό εικαστικό έργο ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη. Μια μοναδική και συλλεκτική ελαιογραφία με τον τίτλο "Αφροδίτη", που ζωγράφισε η Νότα Κυμοθόη το 1992 σε καμβά, διαστάσεων (0,60Χ0,80) συμβολικά. Ο αναγνώστης, ίσως συναντήσει στους ήρωες του βιβλίου αυτού κάποιον συντοπίτη του, κάποιον της διπλανής πόρτας, ίσως και κάποια γνωστή του, ίσως και τον ίδιο του τον εαυτό. Θα προβληματιστεί, θα περιπλανηθεί, θα αναρωτηθεί και θα γίνει και ο ίδιος μέρος αυτής όλης της αληθινής ιστορίας, που ξετυλίγεται στον τόπο μας με την ιδιαίτερη γραφή της Νότας Κυμοθόη. Οι γυναίκες αναγνώστριες θα προβληματιστούν περισσότερο, αλλά και ο κάθε άνθρωπος που έχει αλλάξει η ζωή του θα αναρωτηθεί ίσως για τα λάθη του ή τον τρόπο ζωής του. Οι έφηβοι και οι έφηβες που βιάζονται να πάρουν ρόλους σε αυτήν τη ζωή θα σκεφτούν πολλά για όλα και για όσα έχουν υποπέσει στην αντίληψή τους. Θα διασκεδάσουν με των ηλικιωμένων τα πάθη και τα λάθη και οι ηλικιωμένοι θα σκεφτούν τις δικές τους συμπεριφορές. Θα συναρπάσει, γιατί έχει και χιούμορ, όπως και περιπέτεια, αλλά και δράμα και ερωτικές στιγμές. Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε ένα αναγνωστικό κοινό από 15 ετών και πάνω.  Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο στις καρδιές των αναγνωστών και να φτάσει σε όλων των φίλων της ανάγνωσης τα χέρια και να αγαπηθεί από όλους. Να διαβαστεί από όλες τις οικογένειες, από τη μαθητιώσα νεολαία και ιδιαίτερα από όλους, όσους ενδιαφέρονται για τα κοινωνικά θέματα κι όλους όσους υπηρετούν την κοινωνία μέσα από τις δράσεις τους. Έτσι απλά, για να εξαλειφθεί η βία και η καταπίεση, με γνώση και μέσα από ανάγνωση καλών βιβλίων καταξιωμένων λογοτεχνών!

Αναζητήστε το στις Εκδόσεις Όστρια  και στα βιβλιοπωλεία

ΙSBN 978-960-604-885-2

ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

 

24 Δεκεμβρίου, 2023

Νότα Κυμοθόη "Το παλαιό σπίτι" ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΑΝΤΑΜΩΜΑ 2023 εκδ. Όστρια

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

"Το παλαιό σπίτι"

ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΑΝΤΑΜΩΜΑ

Πριν από την εκπνοή του 2023 από τις Εκδόσεις Όστρια κυκλοφόρησε ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΑΝΤΑΜΩΜΑ. Είναι ένα συλλεκτικό Ανθολόγιο. Περιλαμβάνει Ποίηση και Διηγήματα 63 έμπειρων ποιητών και πεζογράφων με ποικίλη θεματολογία. 


Είναι ένα καλαίσθητο βιβλίο από τις Εκδόσεις Όστρια κι αποτελεί το ιδανικό δώρο για τις γιορτές κι αξίζει να το διαβάσετε όλοι και μικροί και ηλικιωμένοι! Πρόκειται για προσεγμένο συλλογικό έργο που δημιουργεί μια γέφυρα κι ένα σημείο αναφοράς για τη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία. Ο εκδοτικός οίκος Όστρια γνωστός για την προσεκτική επιλογή και ανάδειξη αξιόλογων έργων, προσφέρει ένα ακόμη όμορφο βιβλίο με ποιοτικά άνθη και ενδιαφέροντα διηγήματα. Αν ψάχνετε για ένα Ανθολόγιο που θα φωτίσει την εορταστική και όχι μόνον περίοδο, το "ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΑΝΤΑΜΩΜΑ" είναι το ιδανικό δώρο για εσάς και για όσους αγαπούν τα ποιοτικά βιβλία!                 

Στις σελίδες του 147 έως και 152, περιλαμβάνεται ένα συνοπτικό Βιογραφικό λογοτεχνικών έργων μου και μέρος από το Διήγημά μου "Το παλαιό σπίτι" . 
Ένα Διήγημα που διαβάζεται ευχάριστα και από παιδιά Δημοτικού και από ενήλικες! Είμαι ευγνώμων για τις Εκδόσεις Όστρια με την σπουδαία και προσεγμένη τους εργασία και σε αυτό, αλλά και σε όλα τους τα βιβλία και μετά χαράς παρέλαβα αυτό το Ανθολόγιο. 

Αναμένω και την κυκλοφορία του νέου βιβλίου μου "Στον χορό της φωτιάς" τις επόμενες ημέρες! 
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ εύχομαι σε όλους τους καλούς αναγνώστες μας!
 Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός Ποιήτρια!

                                                              


20 Δεκεμβρίου, 2023

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ "ΣΤΟΝ ΧΟΡΌ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ" ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΟΣΤΡΙΑ 2023

 

ΝΟΤΑ  ΚΥΜΟΘΟΗ

ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΟΣΤΡΙΑ 2023

Οι Εκδόσεις Όστρια ανακοίνωσαν το ευχάριστο νέο για τον εκδοτικό τους οίκο: Είναι υπό έκδοση:

 ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

 ΣΤΟΝ ΧΟΡΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

Το περιμένουμε εναγωνίως! 

Καλή επιτυχία!


26 Νοεμβρίου, 2023

Νότα Κυμοθόη ΕΡΩ "Από τα βάθη των Ουρανών" Κριτική του Ηλία Στόφυλα

 

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ-ΕΡΩ

«Από τα βάθη των Ουρανών»

Κριτική του ΗΛΙΑ ΣΤΟΦΥΛΑ*

«Είσαι μέσα μου συντριβή» (σ. 25) αναφωνεί η ποιήτρια στην πρώτη ενότητα με τίτλο «ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ» της ποιητικής της συλλογής ΕΡΩ και αισθάνομαι αμέσως την ανάγκη να εντάξω τον Έρωτα της συγγραφέως ανάμεσα στους πάσχοντες, διεσπασμένους και αναστάντες Θεούς του κόσμου όλου· ανάμεσα στον Χριστό και στον Διόνυσο της τραγωδίας του Σικελιανού Ο Χριστός στη Ρώμη: «η Άμπελος που πλατιά ’ναι και μεγάλη δεν μπορεί κι αυτή να είναι άλλη παρά ο Χριστός». Το δάγκωμα του έρωτα τρέφει (σ. 22) τη συγκλονισμένη ποιήτρια, την «τρυπά και τη δαγκώνει», για να θυμηθώ τον Κάφκα και όσα πίστευε για την ακατάλυτη δύναμη της λογοτεχνίας. Ελλιπής περιφέρεται η Κυμοθόη στον χώρο και στον χρόνο (σ. 23)· ζητώντας την πλήρωση, την αυτοπραγμάτωση, μέσω της σύνδεσής της με το Απόλυτο: «Όλο πληθαίνεις μέσα μου με μνήμη ωραία που μ’ αρέσει» (σ. 35)», παραδέχεται η πυρακτωμένη γυναίκα, ενώ στη δεύτερη ενότητα της ποιητικής της συλλογής με τίτλο «Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ», παραδέχεται: «Στο σώμα μου ωριμάζουν οι χυμοί σου […] σε μνήμη ωραία ή σε ποτάμια δάκρυα» (σ. 37). Φτάνει η Κυμοθόη «σε τοπία ταξιδιών εξωτικά» (σ. 30) και μέσα της αντηχεί ο αντίλαλος του Αλεξανδρινού, που την προστάζει: «σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους». Το «αμέτρητο χρυσάφι» (σ. 53) των γαλάζιων τοπίων την αναγνωρίζει, εκείνη όμως δεν θαμπώνεται. Πιστεύει στην πορεία της, στην πορεία της αβύσσου. Πόσοι και πόσοι δεν πέθαναν βουτηγμένοι στο χρυσάφι τους; Όπως ο Καλίφης Αλ Μονστανσίρ Μπιλλάχ, που, σύμφωνα με τη μαρτυρία του περιηγητή Μάρκο Πόλο, όντας αιχμάλωτος, κλείστηκε νηστικός στο θησαυροφυλάκιό του από τον Μογγόλο αντιβασιλέα της Περσίας Χουλάγκου και «έσβησε».

Η βασανιστική αναμονή της εκπλήρωσης του μεγάλου στόχου, της οριστικής, δηλαδή, πρόσδεσης της «θήλειας Αρχής» (σ. 27) στο άρμα του Ιδανικού Αρσενικού κατατρώει τα σωθικά της συγγραφέως: «ο χρόνος με τρώει, παλεύοντας με τα δόντια του κι αφήνει τόση αγωνία στις δαγκωματιές του, για να με παιδεύει ως νάρθεις! Πόσο αβόλευτη είναι η καρδιά μου» (σ. 34). Η ποιήτρια προσβλέπει στη θέωση «για να γλιτώνει στον Ουρανό […] ο πόθος» (σ. 32). Πόσους χρόνους, όμως ακόμη, πρέπει να υπερβεί για να κερδίσει την πρώτη θέση στην επερχόμενη αγιοκατάταξη; Γράφει η Κατερίνα-Αγγελάκη Ρουκ στο πεζόμορφο ποίημά της «Ο χρόνος-οι χρόνοι», που περιλαμβάνεται στην ποιητική της συλλογή Μνηστήρες: «Ο χρόνος της κότας, της κατσίκας. Του μίξερ. Του οργασμού. Ο χρόνος της μαθητείας, της εγχείρησης. Όταν το μαχαίρι κόβει το κρέας μου, το σφυρί σπάζει την άρθρωση. Τότε θέλω ν’ αγιάσω. Που θα πει να μη μυρίζει η φαντασία μου σπέρμα, η ζωή μου θεό». Το είπε, το δήλωσε η Κυμοθόη δεν βολεύεται η καρδιά της, τον τίτλο της πρώτης επιλαχούσας στις παγκόσμιες εκλογές του έρωτα, δεν τον αποδέχεται· μόνο αν είναι πρώτη σε σταυρούς αξίζουν όλα, μόνο τότε αξίζει ο ουρανός, μόνο τότε αξίζει η σταυροδοσία: «Ο χρόνος αθώος και κρατά το κλειδί της ζωής που περίσσεψε στη μορφή των πραγμάτων» (σ. 53) εξομολογείται η Νότα Κυμοθόη στην έκτη ενότητα του ποιητικού της βιβλίου που τιτλοφορείται «ΤΟ ΟΡΑΜΑ». Συναντιέται, η ποιήτρια, με τον Αλέκο της Eroica του Κοσμά Πολίτη, που κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του με το φάντασμα του θείου Ανδρόνικου διατύπωνε με στεντόρεια φωνή την πεποίθησή του ότι: «η ζωή μας πρέπει να ’χει μια δικαίωση και η δικαίωσή της είναι να εντρυφήσουμε στην αγνή μορφή». Η επιμονή του κεντρικού χαρακτήρα του μυθιστορήματος του Πολίτη στην «αυταπάρνηση», στην «απουσία», στην «ιδέα», στο «ιδανικό» είναι το αποτέλεσμα της απωθημένης σεξουαλικότητας. Συμβαίνει όμως το ίδιο με την ποιήτριά μας; «Εμπιστεύομαι τα σταφύλια της παρθενίας μου στα πατητήρια των μυημένων», θα αναφωνήσει η Κυμοθόη στην ποιητική ενότητα «ΤΟ ΟΡΑΜΑ», ενώ στο «ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ» παρακαλεί: «Γλυκά κοκκίνησέ μου το στόμα ως να ενδώσει το σώμα!». Είναι άραγε, «φρικτή η μέρα που ενδίδεις» «(η μέρα που αφέθηκες κι ενδίδεις)», Κυμοθόη; Είναι μιαν άλλη «Σατραπεία» η ζωή σου; Είναι ο σαρκικός έρωτας το υπέρτατο όριο της ανθρώπινης ύπαρξης;

Δεν είναι μόνο ο χρόνος και η μνήμη που «επωάζει» την ποίηση της Νότας Κυμοθόη· είναι και η βαθιά σιωπή, ο μη εκφερόμενος Λόγος, ο μόνος Αληθινός Λόγος: «με μυστήρια σιωπή επωάζω τη ζωή», γράφει η ποιήτρια στην ενότητα «Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ» και παρακάτω: «Χτίζεις αμίλητα στο σώμα μου το δικό σου». Στο «ΟΙ ΑΛΛΟΙ», παραδέχεται: «Μόνον τα λάθη δραπετεύουν εύκολα, τη γόνιμη σιωπή δεν αντέχουν». Κάποιοι, φαίνεται, πως έχουν βάλει γάντια στα λάθη τους τα έμπειρα, όπως σημειώνει ο υποφαινόμενος στο ποίημά του «Κρυφά Μπαλκόνια». Στο «Οι ΦΟΒΟΙ», η ποιήτρια ναυαγεί με τους βυθισμένους: «Ύστερα κατεβαίνω βαθιά, πολύ βαθιά, στον ωκεανό της σιωπής», ενώ παρακάτω συγκλονίζει λέγοντας: «Η σιωπή σου, όπως των τάφων μοιάζει. Τρώει τη ζωή μου. Κι όσο αδιαφορείς, αναρωτιέμαι: Γιατί;». Στους δύο τελευταίους στίχους του «ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ» η Νότα Κυμοθόη αποκαλύπτει την ευεργετική, ιερή διάσταση της σιωπής: «Εγώ στην ιερή μου σιωπή, μεταμορφώνω την ύλη μας σε πνεύμα» (σ. 36). Πρόκειται, κύριες και κύριοι, φίλες και φίλοι, για τη σιωπή, τη σιγή τη μυστηριακή, μέσα στην οποία ο άνθρωπος αναζητεί και βρίσκει την αυτογνωσία και ο προικισμένος δημιουργεί, γιατί δεν φοβάται τον θάνατο· η ιερή αυτή σιωπή παρέχει όλβο: «όλβιος όστις ιδών κείν’ είσι υπό χθόνα. Οίδε μεν βίου τελευτάν, οίδε δε Διόσδοτον αρχάν», διαβάζουμε στον Πίνδαρο. Η Νότα Κυμοθόη στο «ΟΡΑΜΑ» διαμηνύει: «Ωσαννά σημαίνουν οι σάλπιγγες: Θάνατος δεν υπάρχει» (σ. 56) και παρακάτω, «οι κόρες της Κνωσού […] στον όλεθρο του θανάτου αντιστέκονται άδοντας: Θάνατος δεν υπάρχει» (σ. 56).

Στο ποίημα «Φθινόπωρο 1936» ο Σικελιανός θεωρεί ότι η σιωπή προμηνύει «μεγάλους ερχομούς», οι οποίοι σύμφωνα με την πλατωνική θεωρία της ανάμνησης, θα υπενθυμίσουν στην ψυχή το πρώτο της κατοικητήριο, δηλαδή την καταγωγή της από τον Θεό, στην αγκαλιά του οποίου η νοσταλγία της την καλεί να επιστρέψει. Για «Κατοικητήριο αθανάτου ουσίας Φωτός» (σ. 62) μιλά η ποιήτριά μας στην ποιητική ενότητα «ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ». Απευθυνόμενος στην ψυχή του, αλλά και στην ψυχή όλων των ανθρώπων, γράφει ο Άγγελος Σικελιανός: «και τα βράδυα, το στερέωμα, ολοένα και πιο μαύρο, σφύζει απ’ τ’ άστρα τεράστια και πλαταίνει το διάστημα βουβό· κι ολόγυρά Σου απλώνεται τρανή σιγή, μηνύτρα μεγάλων ερχομών από τα βάθη των ουρανών, βαριών νεφών, ανέμων ογρών κ’ ευωδερών, απάντεχά Σου στοχασμών που τη μνήμη προβοδώντας γυρνούν στην πρώτη τους πηγή·». Ότι το βάθος του όλβου της σιωπής είναι τελικά ορφικό αποδεικνύεται από τα λόγια του αγνού μύστη Σικελιανού-Ορφέα προς την Μάνα-Μέρα· λόγια που δείχνουν την αγωνία των μεγάλων πνευμάτων μπροστά στο αενάως επαναλαμβανόμενο δράμα της Ζωής: «Κι όμως το ξέρω πως σε τούτη τη βαθιά σιγή, στην απλωσιά του κόσμου, είν’ ακόμα σκόρπια από αιώνες τη γαλήνια μέλη του θεού μου, τα γαλήνια μέλη της μεγάλης ποίησης, τα γαλήνια μέλη της βαθύτερης ενότητας του κόσμου». Η Κυμοθόη στο «ΟΡΑΜΑ» απαντά στον ύψιστο των ποιητών: «περπατώ αγνή πλάι στους αναμάρτητους. Σε χώρα αιθέρων μακρινή με την Ιφιγένεια» (σ. 54) και του σφίγγει ολόθερμα το χέρι στο «Δοξαστικό»: «Χαίρε κτίσις άφθορη ιερών Μυστηρίων. Αιώνιο Δένδρο που τρέφονται Μυημένοι. Προαιώνια Μεγάλη Μητέρα και νυν Παναγία! Χαίρε!» (σ. 62).

Είναι προφανές ότι η Νότα Κυμοθόη είναι επηρεασμένη και από τον Ακάθιστο Ύμνο, τον εθνικό ύμνο της Ρωμιοσύνης, όπως ονομάστηκε, σύμφωνα με την παρατήρηση του βυζαντινολόγου Διονύση Μαμαγκάκη, μετά τη σύνδεσή του με την επική-μεσσιανική εποχή του Ηρακλείου. Κάθε φορά που το Πανρώμαιον βίωνε κρίσιμες στιγμές ακόμη και για την ύπαρξή του, ο «εθνικός ύμνος» ερχόταν στο προσκήνιο. Η προαναφερθείσα παρομοίωση της Παναγίας με «Αιώνιο Δέντρο» (σ. 62) παραπέμπει ευθέως στον Ν’ οίκο του Ακάθιστου Ύμνου, όπου η Παναγία παρομοιάζεται με «δένδρον αγλαόκαρπον»: «Χαίρε γλυκύκαρπο Δέντρο, απ’ όπου τρέφονται οι πιστοί· χαίρε δροσερή της φυλλωσιάς σκιά», διαβάζουμε στη νεοελληνική μεταγραφή του Ύμνου από τη Χρύσα Κοντογεωργοπούλου. Η Νότα Κυμοθόη, η ποιήτρια της «Τόλμης των Ανθών» (σ. 48) εξυμνεί στο έβδομο μέρος της συλλογής της την άμωμο σύλληψη της Θεοτόκου, τη σύλληψη που δεν υπόκειται στους φυσικούς νόμους. Το αειπάρθενο της Θεοτόκου. Η Μαρία συνέλαβε, γέννησε και παρέμεινε παρθένος. Συνδύασε την παρθενία με τη μητρότητα: «Χαίρε ανύμφευτε Μήτερ και Απειρόγαμε. Χαίρε των δακρύων της ζωής η λύτρωση (σ. 61) […] Εύοσμο μήλο και αγνείας θησαύρισμα» (σ. 62) διαβάζουμε στο «ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ», ενώ στο «ΟΡΑΜΑ» η ποιήτρια ευγνωμονεί «τη χαρά της μητρότητας» (σ. 53). Δε λείπουν από το βιβλίο της Κυμοθόη και οι ιστορικές αναφορές που ενδυναμώνουν το πατριωτικό φρόνημα. Στο «ΟΡΑΜΑ» αναφέρεται στον ορισμό του έθνους, όπως αυτός συμπυκνώνεται στο όγδοο βιβλίο των ιστοριών του Ηροδότου με τίτλο «Ουρανία»· ως γνωστόν κάθε βιβλίο του Ηροδότου φέρει το όνομα μιας εκ των 9 Μουσών. Ό, τι ένωνε τους Έλληνες, κατά την Κυμοθόη, ό,τι τους ενέπνεε, ό,τι τους εμψύχωνε ενάντια στον κοινό εχθρό, την πολυεθνική δηλαδή αυτοκρατορία της Περσίας, κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων, ήταν και είναι: το «Όμαιμον, Ομόγλωσσον, Ομότροπον, Ομόθρησκον» (σ. 58) των αρχαίων Ελλήνων.

Μακροχρόνια είναι η θητεία της Κυμοθόη στη Μοναξιά· μιας μοναξιάς που δικαιώνεται, καθώς περιστοιχίζεται από ένα τίποτα κατάμεστο. «Όλα είναι έρωτας» (σ. 43) αναφωνεί στο «ΟΙ ΑΛΛΟΙ» η ποιήτρια και πιστεύω πως εννοεί ότι «ο έρωτας που τα έχει όλα είναι αυτός που δεν έχει τίποτα» για να παραπέμψω στον Τηλέμαχο Χυτήρη: « […] εγώ μέσα στο νέφος της μοναξιάς μου περιστρέφω όλο τον κόσμο», γράφει η συγγραφέας στο «ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ» και στο «Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ»: «ελεύθερη ως φως σου δόθηκα δια βίου στη μοναξιά σου» (σ. 38). Στο «Οι ΦΟΒΟΙ» και πάλι αναθέτει την ψυχή της στη Μοναξιά: «Βιάζομαι απόψε ν’ αλλάξω τον κόσμο. Να παραμερίσω τη θλίψη. Ν’ απλώσω παρέα στη μοναξιά» (σ. 46) […] «Τώρα έχω μια μεγάλη μοναξιά που με τρομάζει, σαν εντελβάις μοιάζω μέσα στους πάγους» (σ. 48) […] «Δεν αντέχω τη μοναξιά μου. Η μοναξιά κομματιάζει τη χαρά» (σ. 50). Κάτω από τις ομπρέλες παρατηρεί, η «ηλιόδωρη» (σ. 47) ποιήτρια, τα ζευγάρια που «μόλις πέταξαν σε λασπωμένους δρόμους όλη τη σκληρή μοναξιά τους» (σ. 47). Συνομιλεί μυστικά, μαγικά με το πρώτο ποίημα της Αγγελάκη-Ρουκ· το ποίημα για το οποίο ο νονός της Ρουκ, Νίκος Καζαντζάκης, έλεγε πως δεν έχει διαβάσει ωραιότερο. Γράφει η δεκαφτάχρονη Ρουκ στο ποίημά της «Μοναξιά»: «Αν φωνάξεις την αγάπη σου, θα ’ρθει πίσω άδεια, κούφια, η ίδια σου η φωνή, γιατί δεν είχε το κουράγιο να περάσει όλες τις σφαλισμένες πόρτες, όλα τα κουρασμένα βήματα, όλους τους λασπωμένους δρόμους. Θα γυρίσει πίσω η φωνή που την έστειλες τρεμάμενη, λαχταριστή, με άλλα λόγια που δεν την είχες προστάξει εσύ, τα λόγια της μοναξιάς σου».

Πιστεύει και στην ομορφιά η Κυμοθόη· πιστεύει και καταφεύγει σε αυτήν. Σαν αντίδοτο, σαν αντίδωρο της αιώνιας πίστης της στον Έρωτα: «εμείς στη χώρα της ομορφιάς τρυπώνουμε σαν τους δραπέτες» (σ. 41) γράφει στο «ΟΙ ΑΛΛΟΙ», ενώ στο «ΟΙ ΦΟΒΟΙ», καταθέτει την ελπίδα της: «Φυσάει αγαπημένε μου πίκρα ο καιρός, κι εγώ ονειρεύομαι την ομορφιά» (σ. 46). Ο Βάλτερ Πούχνερ, το ποιητικό αντηχείο του οποίου «ενδημεί» στον εσωτερικό ουρανό της Κυμοθόη, αφοπλίζει γράφοντας για την ομορφιά: «Μια αλήθεια, πιο αληθινή από την αλήθεια είναι η ομορφιά. Η ομορφιά έχει πάντα δίκαιο, το ήθος της ομορφιάς, του φωτός ο νόμος. Νόμοι φωτεινοί του ωραίου, τον κόσμο κυβερνούν και τις ψυχές συγκινούν και βάζουν άλλη τάξη στα πράγματα. Αλήθεια ανίκητη, δικαιώνεται δίχως να δικαιολογηθεί, δίχως να δέχεται την αντιλογία, δύναμη φυσική, δεκτή από όλους, όπως το βλέμμα της γυναίκας». Ομορφιά βλέπει η ποιήτρια και στους ανθρώπους του μόχθου: «Άξια είναι η παλάμη του μόχθου […] Δόξα, δόξα στην αγία παλάμη του μόχθου» (σ. 60) ανακράζει στο τελευταίο μέρος του ΕΡΩ. Υμνεί, η Κυμοθόη, τους «Αναθρεμμένους μες στο Αίμα» ανθρώπους, τους Κορυφαίους του Πόνου, για να θυμηθώ την Αιολική Γη του Βενέζη και τις γυναίκες των κοντραμπατζήδων, των εθνικών ηρώων που μετέφεραν πολεμοφόδια από την Ελλάδα στους ορεινούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας. Οι θρυλικές αυτές γυναίκες, περίμεναν τη μεγάλη ώρα του φόνου, το ενδεχόμενο δηλαδή να σκοτωθεί ο άντρας ή ο γιος τους για να υψωθούν μαζί με εκείνους στη σφαίρα της Αθανασίας. Μια ηρωική σφαγή, φίλες και φίλοι, δε συνιστά και η αναμέτρηση με τα δεινά του καθημερινού βίου; «Καλημέρα, λες. Καλημέρα, σου λένε και η σφαγή συνεχίζεται», γράφει ο Τάσος Λειβαδίτης, ενώ η Κυμοθόη απελπισμένα στο «ΟΙ ΑΛΛΟΙ» αναφωνεί: «Εχθές αλίμονο ήμουν αθώα και τώρα τρέμω στου χρόνου το σφαγείο» (σ. 43).

Η Νότα Κυμοθόη, φίλες και φίλοι, είναι το «Αρχέτυπο Ποίημα!» (σ. 36). Ξέρει ότι οι «λέξεις της Ποίησης πηγαίνουν παντού» (σ. 33). Είναι αποτέλεσμα της «Πρώτης Αρχής του Πρώτου Αιτίου» (σ. 63). Κινείται από «Αίτιον ποιητικόν», όπως η βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών ποιήτρια, Χρύσα Κοντογεωργοπούλου στο ομώνυμο ποίημά της: «Ποιητικόν το αίτιον λοιπόν…μετά τη διάγνωση αγάπησα ακόμη περισσότερο την Ποίηση, και είπα να σπάσω τους καθρέφτες· άφησα τα είδωλα της λίμνης κι αγάπησα το σκότος του να κοιτάς κατάματα το Φως· εγκατέλειψα τις ανακλάσεις κι αφέθηκα στη σωτηρία των πνιγμών». Δεν ξέρω, αν στα εφτά μέρη του Ερώ –εφτά όσες και οι νότες της μουσικής, σύμφωνα με την εύστοχη παρατήρηση του Παναγιώτη Μητροπέτρου– η ιστορία γίνεται ηδονή, αυτό που είναι βέβαιο, φίλες και φίλοι, είναι ότι η ποιήτρια των «ηδονοστάλακτων ρόδων» (σ. 48) είναι σώμα, όπως ακριβώς και ο Καβάφης: «έγινα όλη σώμα για σένα» (σ. 42), γράφει η Κυμοθόη στο «ΟΙ ΑΛΛΟΙ». Όχι όμως σώμα βαρύ, για να κρατηθεί ψηλά στους αγέρηδες. Σώμα σύνεργο της ψυχής. Όπως το σώμα στον Σολωμό ή το «πολύαθλον σώμα» της ασκητικής ορθοδοξίας. Την ποίησή της Κυμοθόη εξουσιάζει σε μεγάλο βαθμό ένας αμυντικός λυρισμός. Η επίθεση είναι τ’ όραμα.

Ξέρετε, κυρίες και κύριοι, πού ταυτίζεται η Κυμοθόη με τον Αλεξανδρινό; Στον Χριστό. Στο ποίημα Μύρης Αλέξάνδρεια του 340 μ. Χ ο Μύρης «είχε την τελευταία μέρα που έζησε στα χείλη του διαρκώς τ’ όνομα του Χριστού, στα χέρια του βαστούσ’ έναν σταυρό», κι ο Κλέων στο «Ιγνατίου Τάφος» πέθανε σαν Ιγνάτιος «μες στη γαλήνη και μες στην ασφάλεια του Χριστού», καθώς κι «ο βασιλεύς κυρ Μανουήλ Κομνηνός» στο ποίημα «Μανουήλ Κομνηνός» και τελικά και ο ίδιος ο Καβάφης. Είναι γνωστό πως ο Καβάφης λίγο πριν πεθάνει δέχτηκε πρόθυμα να μεταλάβει. Το αναφέρει ο Λεοντής στον Ταχυδρόμο στις 22 Ιουνίου 1933, ενώ το επιβεβαιώνει προφορικά κι ο Γιώργος Παπουτσάκης, στενός φίλος του Καβάφη, που ήταν κοντά του εκείνη τη στιγμή. Κυμοθόη και Καβάφης ανεβαίνουν αντικριστά τον Γολγοθά της Ποιήσεως πιστεύοντας «ΣΤΟΝ ΕΜΨΥΧΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ» (σ. 62), όπως γράφει η ποιήτρια στο «ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ»· Προσδοκώντας Ανάσταση νεκρών και Ζωή του Μέλλοντος Αιώνος. Κανείς σας, αλήθεια, δεν τους είδε, μες στο αγριεμένο πλήθος, να φωνάζουν την κρίσιμη στιγμή: «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν;». Κυμοθόη Νότα, ΚΑΛΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ.

(*Ο Ηλίας Στόφυλας είναι Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας υποψήφιος του ΕΚΠΑ και η κριτική του αυτή είναι η ομιλία του για την παρουσίαση του βιβλίου ΕΡΩ της Νότας Κυμοθόη στον Πολυχώρο των εκδόσεων Όστρια, Χέυδεν 3 Πεδίον Άρεως, στις 23 Οκτωβρίου 2023, στην Αθήνα)

27 Οκτωβρίου, 2023

Νότα Κυμοθόη "Βιβλία Σύμπαντος δωρεά και ΕΡΩ" Παρουσίαση 2023

Νότα Κυμοθόη 

"Βιβλία Σύμπαντος δωρεά και ΕΡΩ"

 Παρουσίαση 2023

Στις 23 Οκτωβρίου στον πολυχώρο των εκδόσεων Όστρια στην Αθήνα, παρουσιάστηκαν με επιτυχία μεγίστη στο αναγνωστικό κοινό τα δύο νέα βιβλία Νεοελληνικής Ποίησης της Νότας Κυμοθόη με τίτλους: "Σύμπαντος δωρεά" και σε αγγλική γλώσσα "Universe's bequest" σε μετάφραση του Ελληνοκαναδού Καθηγητή Aristaios Lykeiarxes (D.M.P.) και το βιβλίο της με τον τίτλο "ΕΡΩ", που εκδόθηκαν το Καλοκαίρι του 2023 από τις εκδόσεις Όστρια. Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε το μουσικό σχήμα Duete of akroasi με τις σπουδαίες μουσικούς Αλίκη Χολέβα στο πιάνο και Δέσποινα Τσαπακίδη στο φλάουτο του Ωδείου Ακρόαση που έπαιξαν Dimitri Shostakovich 2 Waltz και μάγεψε με την κιθάρα του ο μαθητής της ΣΤ΄Δημοτικού Θέμης Μετεβελής!

Μίλησε πρώτος ο πρώην Ειδικός Εμπειρογνώμων Πρεσβευτής του ΥΠ.ΕΞ κ. Κωνσταντίνος Σχινάς, παρουσιάζοντας το βιογραφικό μου και το δίγλωσσο βιβλίο μου "Σύμπαντος δωρεά" /"Universe's bequest". Ο κ. Κωνσταντίνος Σχινάς γνώστης της ποιητικής μου γραφής μελετώντας τα βιβλία μου έδωσε μεγίστη βαρύτητα στην πολιτισμική μου προσφορά μέσω της Λογοτεχνίας και των Εικαστικών μου για τη διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού. Έκλεισε την εμπεριστατωμένη του ομιλία απαγγέλλοντας το Ποίημά μου " Των λαών το γεφύρι". Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα! Η μουσική πλαισίωνε με τις μελωδίες πιάνου και φλάουτου αλλά και κιθάρας!



Μετά το πέρας της ομιλίας του ο Θανάσης Σάλτας Ποιητής, σκηνοθέτης και ειδικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) απήγγειλε Ποίησή μου  με μουσική φλάουτου και πιάνου. 



Από το βιβλίο μου Σύμπαντος δωρεά /Universes bequest απήγγειλα κι εγώ στη συνέχεια το Ποίημά μου με τον τίτλο "Απόδραση της οδύνης" που γράφτηκε στο Jasper του Καναδά το 1986 και στη συνέχεια  ακούσαμε μουσική με κιθάρα. Θανάση Σάλτα ευχαριστώ θερμά!
Αυτά τα δυο βιβλία μου είναι πραγματικά έργα τέχνης, σε μια καλαίσθητη έκδοση, καθώς ντύνουν το αξιόλογο και ποιοτικού επιπέδου περιεχόμενο της ποιητικής γραφής μου, με έργα τέχνης μου.
Το ένα με το εικαστικό έργο ζωγραφικής μου με τον τίτλο "Ηλιοτρόπια" και το άλλο με το εικαστικό έργο ζωγραφικής μου "Διοτίμα και Έρως" ή "Συνομιλία με τον Έρωτα". Συλλεκτικά και τα δυο!

Στη συνέχεια ο υποψήφιος Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ κ. Ηλίας Στόφυλας μίλησε για το βιβλίο μου ΕΡΩ, που είναι αφιερωμένο στον αρχαίο Θεό Έρωτα. Σπουδαίας νοητικής η βαθυστόχαστη ανάλυσή του μας κατέπληξε. Ο λόγος του μεστός συγκέντρωσε όλο το ενδιαφέρον του κόσμου που άκουγε με προσοχή όλο το δοκίμιό του. Με συγκίνησε πολύ όλη του η σκέψη για την Ποίησή μου! Θα είναι πολύ τυχεροί στο ΕΚΠΑ οι φοιτητές που θα τον έχουν Καθηγητή, γιατί έχει τη μαεστρία της εις βάθους ανάλυσης ενός Ποιητικού Έργου. Οι γνώσεις του δεν κρύβονται. Ηλία Στόφυλα συγχαρητήρια. Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα! 




Στη συνέχεια ακούσαμε μουσική από το μουσικό σχήμα Duete of akroasi και απήγγειλα μέρος από το βιβλίο μου ΕΡΩ υμνώντας τον Έρωτα. Ένα βιβλίο μου μεγάλος σταθμός στη ζωή μου, καθώς όλα είναι έρωτας! Ευχαριστώ όλους τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση αυτήν, τους μουσικούς ιδιαίτερα και τις εκδόσεις Όστρια για την ωραία παρουσίαση. Μια Ποιητική Μυσταγωγία που ενθουσίασε όλους όσους είχαν τη χαρά να μας τιμήσουν.







Και η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς για εμένα ήταν η παρουσία του Καθηγητή μου της Φιλοσοφικής και Ιστορικού αλλά και συγγραφέα από το Λύκειο της Ελάτειας Κλεομένη Κατσούλα. Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα, για τη μεγάλη τιμή που μου έκανε να έρθει στην παρουσίαση των βιβλίων μου και δίχως καμμιά προετοιμασία να μιλήσει για εμένα και την έως τώρα Λογοτεχνική και Εικαστική μου πορεία. Κλεομένη Κατσούλα σε ευχαριστώ εγκάρδια. 
Όπως εγκάρδια ευχαριστώ τους μουσικούς Δέσποινα Τσαπακίδη και Αλίκη Χολέβα και τον κιθαρίστα μαθητή Θέμη Μετεβελή, που μας πλαισίωσαν με τις μελωδικές τους νότες και εξύψωσαν την εκδήλωσή μας! Ευχαριστώ όλους τους καλούς φίλους και όλες τις καλές φίλες που μας τίμησαν με την ευγενή παρουσία τους. 
Να είστε όλες και όλοι καλά.
Καλή ανάγνωση σας εύχομαι των βιβλίων μου και περιμένω τις κριτικές σας απόψεις. 






Τα παιδιά πάντα τα στηρίζουμε και τα βοηθάμε. Συγχαίρω κι ευχαριστώ το μαθητή Θέμη Μετεβελή για το ταλέντο του στη μουσική και του εύχομαι καλή επιτυχία στη ζωή του και να γίνει ένας σπουδαίος και καλός άνθρωπος με ότι κι αν ασχοληθεί! 







Νότα Κυμοθόη

Λογοτέχνης και Εικαστικός

Ποιήτρια!




 

18 Οκτωβρίου, 2023

Νότα Κυμοθόη "Παρουσίαση βιβλίων " Ποίηση

 ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ 
"ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ ΠΟΙΗΣΗΣ"

Η Ποιητική Τέχνη είναι το ανώτερο είδος της Λογοτεχνίας! Σας προσκαλώ την Δευτέρα στις 23 Οκτώβρη 2023 και ώρα 7 μ.μ. στον πολυχώρο των εκδόσεων Όστρια, Χέυδεν 3, Πεδίον Άρεως Αθήνα, για μια Ποιητική Μυσταγωγία! Δυο βιβλία Ποιητικής γραφής μου, που παρουσιάζουν δυο σπουδαίες προσωπικότητες! Ο Κωνσταντίνος Σχινάς πρώην Ειδικός Εμπειρογνώμων Πρεσβευτής του ΥΠ.ΕΞ και ο Ηλίας Στόφυλας υποψήφιος Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ, που με τα ωραία τους μάτια και με όλες τις αισθήσεις και τη λογική τους ταξίδεψαν ώρες ατέλειωτες στις αράδες τους. Γεύτηκαν το λόγο μου, γνώρισαν τη σκέψη μου, προβληματίστηκαν, οραματίστηκαν, ανάλυσαν την ποιητική μου γραφή κι έβγαλαν τα δικά τους συμπεράσματα. Δημιούργησαν τη δική τους κριτική για όσα γράφω και θα μιλήσουν δημόσια για αυτά τα πνευματικά παιδιά μου. Δύο βιβλία μου: Σύμπαντος δωρεά/Universe's bequest, δίγλωσσο βιβλίο είναι αυτό και το άλλο βιβλίο μου ονομάζεται ΕΡΩ!  Θα σας περιμένω αγαπημένοι μου φίλοι κι αγαπημένες μου φίλες, να απολαύσετε μαζί με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και να απολαύσετε τις αρμονικές μουσικές νότες του μουσικού σχήματος Duete of akroasi του Ωδείου Ακρόαση, με την Αλίκη Χολέβα στο πιάνο και την Δέσποινα Τσαπακίδη στο φλάουτο. Ο μαθητής ΣΤ΄ Δημοτικού Θέμης Μετεβελής θα μας μαγέψει με την κιθάρα του. ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ! ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ! Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια.