Νότα Κυμοθόη "Ατραπός" Ποίηση

 Νότα Κυμοθόη "Ατραπός" Ποίηση 

Η Ποίηση αυτή έχει δημοσιευθεί στο βιβλίο μου ΔΙΨΑ και ΣΙΩΠΗ εκδόσεις Διογένης το 1992.

Ποίηση βιωματική κι εμπνευσμένη από την αρχαία ιστορία της περιοχής των Θερμοπυλών, για την αντίσταση των Σπαρτιατών με επικεφαλής τον Λεωνίδα. Περπάτησα τις πλαγιές του όρους Καλλιδρόμου και τα ιστορικά μονοπάτια συνειδητοποιώντας την απαξίωση των νεοελλήνων για την αλήθεια. Ο Εφιάλτης δυστυχώς υπάρχει και πάντα καιροφυλακτεί καθώς διδάσκει η ιστορία για να απολαμβάνει προσωπικά οφέλη. Η Ποίησή μου αυτή, απαγγέλθηκε στην Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, τότε οπού ήμουν εκλεγμένη Γραμματέας. Απαγγέλθηκε σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και δέχτηκε ευμενείς κριτικές από σπουδαίους Καθηγητές της Γλωσσολογίας σε Πανεπιστήμια Αυστραλίας, Αμερικής και Καναδά. 

Με απαγγελία δική μου, υπάρχει στο You Tube!

(εικόνα από το βιβλίο μου όπως είναι η Ποίησή μου Ατραπός)

Σε αφιέρωμα που έγινε για τις Θερμοπύλες στον Φθιωτικό Λόγο, χρησιμοποιούν την Ποίησή μου κι ενώ την αντιγράφουν, αλλάζουν τη γραφή "ατρυτη" με " άτρητη" γιατί ο Δάσκαλος Πρόεδρος είπε πως είναι λάθος γραμμένη η λέξη "άτρυτη" και δεν βγάζει νόημα.

 (εικόνα όπως την αναδημοσίευσαν)

Γράφω λοιπόν: "Πορεύτηκα ωστόσο άτρυτη στους αιώνες" και ξέρω τι γράφω και γιατί το γράφω έτσι, γιατί ακριβώς αυτό το νόημα ήθελα να αποδώσω με τη λέξη  άτρυτη. Οι γραφιάδες κερδοσκόποι κι άσχετοι που έκαναν επιμέλεια στην έκδοση του Φθιωτικού Λόγου και στο αφιέρωμα για τις Θερμοπύλες διόρθωσαν την λέξη του στίχου μου "άτρυτη" σε "άτρητη" κι έκαναν και την αγγλική μετάφραση. Δίχως να υπολογίζουν την ΠΟΙΗΣΗ μου έκαναν του κεφαλιού τους, διότι ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, αλλά και την αρχαία ελληνική γραμματεία. Η λέξη που γράφω στον στίχο μου "άτρυτη" σημαίνει: ακατάβλητη, αμείωτη, ακαταπόνητη, ατελεύτητη. Αυτό το νόημα περιλαμβάνει ο στίχος μου αυτός! Ακριβώς, όπως έχει δημοσιευτεί και στο βιβλίο μου ΔΙΨΑ και ΣΙΩΠΗ εκδόσεις ΔΙΟΓΕΝΗΣ 1992 με τίτλο ΑΤΡΑΠΟΣ. Ενώ η λέξη που χρησιμοποιούν ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΚΕΨΗ και ΓΡΑΦΗ και σε δικό μου στίχο ως "άτρητη"=ατρύπητη, που έχουν δημοσιεύσει, δεν βγάζει νόημα με αυτό που εγώ έγραψα γι΄αυτήν την Ποίηση. Πολλές φορές ζήτησα να μου σταλεί η έκδοση, καθώς ζήτησα να μου πουν και το όνομα της μεταφράστριας και με απαξίωσε στην επικοινωνία μας ο Κώστας Τσιαλαφούτας. 

 Κι ενώ οι δημοσιεύσεις μου είναι ως Kymothoe Nota or Kimothoi Nota or Kymothoι Nota κι έτσι ζήτησα να γίνει το ονοματεπώνυμό μου στην αγγλική μετάφραση, για λόγους οπού δεν γνωρίζω, άλλαξαν και τη γραφή του ονόματός μου σε Kimothoe Nota (όπως φαίνεται στην παραπλεύρως εικόνα)

Κι αυτό έγινε δίχως να με ρωτήσει κανένας. 

Αλλά το χείριστο απ΄ όλα είναι η "κερδοσκοπική διάθεση" και η αχαριστία τους, να χρησιμοποιούν ΠΟΙΗΤΕΣ, για να γεμίσουν τις σελίδες τους, αλλά να μη στέλνουν 1 τεύχος ως δείγμα ευχαριστίας, για τη συμμετοχή μας.

Στο βιβλίο μου αυτό, περιλαμβάνεται η Ποίησή μου Ατραπός, που γράφτηκε στην Ελάτεια το 1976.

Και στο You Tube αναζητώντας με ως Νότα Κυμοθόη Ποίηση Ατραπός, θα ακούσετε απαγγελία της Ποίησής μου.

(η εικόνα στο βιβλίο μου είναι Εικαστικό Έργο μου, ελαιογραφία σε καμβά με τίτλο Fata Morgana, εμπνευσμένο από το ομώνυμο Ποίημα του Ποιητή Νίκου Καβαδία. Το έργο ανήκει σε έναν σπουδαίο Νομικό, φίλο και άνθρωπο με καταγωγή από τη Λαμία) 

Δυστυχώς στην εποχή μας πλεονάζουν οι τυχάρπαστοι, οι κερδοσκόποι, οι αχάριστοι και οι "δήθεν", οπού δεν υπολογίζουν τους κόπους των άλλων.

 Κι αν ο Εφιάλτης κατέδωσε για ελάχιστα αργύρια τους 300 του Λεωνίδα και έπεσαν όλοι στον ιερό τόπο των Θερμοπυλών κι αν αυτοί που διδάσκουν ιστορία κι αν αυτοί οπού πρωτοβγαίνουν ως εκδότες για κέρδος δεν διδάχτηκαν τίποτα για τη συμπεριφορά τους προς τους Ποιητές και Λογοτέχνες, η Ιστορία μνημονεύει τον Λεωνίδα και τους 300 με χρυσά γράμματα. Η ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ δεν λαθεύει!

Ευχαριστώ για την κατανόηση τους μελετητές και κριτικούς της αλήθειας!

Νότα Κυμοθόη Ποιήτρια Λογοτέχνης και Εικαστικός

Νότα Κυμοθόη "Αγάπη της σιωπής" Ποίηση

Νότα Κυμοθόη 

"Αγάπη της σιωπής" Ποίηση

     Η σπουδαία λογοτεχνική εφημερίδα ΝΟΥΜΑΣ στο τεύχος 171 (Μάρτιος-Απρίλιος 2021) στη σελίδα 21, δημοσιεύει Ποίηση της Νότας Κυμοθόη με τίτλο "Αγάπη της σιωπής".  

     Δεν είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύεται Ποίηση της Νότας Κυμοθόη σε αυτήν τη λογοτεχνική εφημερίδα. Και στο προηγούμενο τεύχος 170 (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2021) είχε δημοσιευθεί στη σελίδα 14, πάλι ανέκδοτη Ποίησή της με τίτλο "Εις μνήμην Κικής Δημουλά".

    Το πλούσιο περιεχόμενο του ΝΟΥΜΑ με συνεργασίες σπουδαίων λογοτεχνών αποτελεί πηγή γνώσεως κι ενημέρωσης για πολλά θέματα. 

         

          

Νότα Κυμοθόη "Στης Πικροδάφνης τον ανθό "

Νότα Κυμοθόη "Στης Πικροδάφνης τον ανθό"

   Σε όλη τη Ρούμελη σε αυλές, σε κήπους, σε λόφους, σε ακροποταμιές και παρυφές δρόμων, φυτρώνει κι ανθίζει η πικροδάφνη. Τα άνθη της έχουν ένα λεπτό άρωμα κι είναι κυρίως ροζ ή λευκά.  

    Την έχουν ονομάσει πικροδάφνη γιατί τα κλαδιά της αν τα κόψει κάποιος στάζουν ένα λευκό χυμό που είναι ισχυρό δηλητήριο. Δεν την αγγίζουν μήτε τα χορτοφάγα ζώα. Είναι τοξικό φυτό κι ένα από τα 5 πιο δηλητηριώδη φυτά σε όλον τον κόσμο.

  Είναι ένας καλλωπιστικός θάμνος που ομορφαίνει το βλέμμα των περαστικών. Ονομάζεται και ροδοδάφνη κι ανήκει στο γένος Νήριον κι είναι αειθαλής. Φύεται παντού και πολλαπλασιάζεται εύκολα. Είναι ανθεκτική και χαρίζει πλούσια άνθη!

Photography and writer Nota Kymothoe©Νότα Κυμοθόη

       

 

Νότα Κυμοθόη "Παγκόσμια Ημέρα Μητέρας" Ζωγραφική

 

Νότα Κυμοθόη "Παγκόσμια Ημέρα Μητέρας" Ζωγραφική

  Με ευγνωμοσύνη στο Θεό, για το Δώρο της γέννησής μου και το Δώρο να γίνω Μητέρα. Ευγνωμονώ την δύναμη "Μητέρα" την σημερινή ημέρα, οπού έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Μητέρας. Στην πλαϊνή φωτογραφία, είναι ένα Εικαστικό Έργο Ζωγραφικής μου, ελαιογραφία σε καμβά, οπού δημιούργησα πριν πολλά χρόνια, μετά από ένα θαυμαστό γεγονός που είχαμε στην οικογένειά μου.

  Η Μητέρα αποτελεί Δύναμη και συνδετικό κρίκο ζωής για τη συνέχεια της ζωής στην ανθρώπινη κοινωνία. Εάν η Μητέρα δεν θέλει η ζωή δεν συνεχίζεται. Ευγνωμονώ το μέγα αυτό Δώρο της γέννησής μου από την μητέρα μου κι ευγνωμονώ το Θεό για το Δώρο της Μητρότητας ν΄ αποκτήσω παιδιά. Ευγνωμονώ την έλευση των παιδιών μου που μου έδωσαν αυτήν τη μεγάλη χαρά να γίνω μητέρα. Έτη πολλά σε όλες τις μητέρες της ανθρωπότητας. 

     Ο μακαρίτης ο πατέρας μου, γλίτωσε από το εγκεφαλικό, διασωληνωμένος στο νοσοκομείο, όταν είδε στην πόρτα την νεκρή μητέρα του στο πρόσωπο της Παναγίας και τραβώντας τα σωληνάκια από τα χέρια του, σηκώθηκε να την αγκαλιάσει. Τότε όλο το αίμα που είχε συγκεντρωθεί στον εγκέφαλό του χύθηκε όλο, σκορπίστηκε σε όλο το δωμάτιο και γλίτωσε το θάνατο, στον οποίο τον είχαν καταδικάσει οι γιατροί, δίνοντάς του μόνον 3 ώρες ζωής. Ο πατέρας μου έζησε μετά από αυτό το γεγονός 7 χρόνια κι αποκοιμήθηκε την παραμονή του 15Αύγουστου την ώρα οπού χτυπούσαν τα σήμαντρα για την Κοίμηση της Θεοτόκου!

    Ευγνωμονώ την Αγία Μάνα Παναγιά την Μαρία Θεοτόκο! Εμπνευσμένη από την ως άνω οικογενειακή κατάσταση ζωγράφισα το Εικαστικό Έργο με θέμα την Παναγία Ελεούσα. Ευγνωμονώ!..

      Ευγνωμονώ όλες τις αρχαίες Ελληνίδες προγιαγιάδες μου. Ευγνωμονώ την γιαγιά μου που γέννησε τον πατέρα μου, τη γιαγιά μου που γέννησε τη μητέρα μου και την μητέρα μου οπού με έφερε στο φως της οικουμένης. Ευγνωμονώ για τη σημερινή ημέρα οπού οι μητέρες των ανθρώπων όλων τιμούνται από την ανθρώπινη κοινωνία παγκοσμίως. Χρόνια πολλά Μητέρες όλων των ανθρώπων!!!

     Στην αρχαία Ελλάδα την Άνοιξη λάτρευαν τη Μεγάλη Μητέρα Θεά, τη Γαία, μητέρα θεών κι ανθρώπων (εικόνα παραπλεύρως). Η Μεγάλη Μητέρα Θεά είχε σύζυγό της τον Ουρανό κι ήταν Μητέρα θεών κι ανθρώπων. Η λατρεία αυτή αντικαταστάθηκε αργότερα με λατρεία της κόρης της Ρέας, γυναίκας του Κρόνου και μητέρας του Δία. Γέννησε με τοκετό κι ανάθρεψε τα παιδιά της με το γάλα της. Η θεά Ρέα αντικαταστάθηκε στην πορεία με την κόρη της Δαμήτερ ( Γαμήτερα) ή Δήμητρα που γέννησε με τον Δία την Περσεφόνη. Το ισχυρό αρχέτυπο της αρχαίας Θεάς Γαίας οπού υπάρχει μέσα στη Θεά Δήμητρα και σε κάθε γυναίκα αποτελεί το μητρικό ένστικτο για να φέρει η γυναίκα στον κόσμο το δικό της τέκνο. 

     Στην αρχαία Αίγυπτο λατρευόταν η Ίσις ως Μεγάλη Μητέρα Θεά. Αλλά και η Κυβέλη στην Μικρά Ασία (συνεχίζεται)...

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

Νότα Κυμοθόη "Γυάρος, το νησί της φρίκης" Δοκίμιο

 

Νότα Κυμοθόη 

"Γυάρος, το νησί της φρίκης"

    Η χώρα Ελλάδα διήλθε μέσα από θλιβερά ιστορικά γεγονότα, τα οποία έπαιξαν και παίζουν το ρόλο τους στην πορεία επιβίωσης κι ανάπτυξης των Ελλήνων κι Ελληνίδων. Στο Αιγαίο πέλαγος υπάρχει το νησί Γυάρος, ένας τόπος όπου η φρίκη έχει θρονιαστεί σε κάθε βραχάκι της και σε κάθε κουκίδα χώματος. Ανήκει στις Κυκλάδες και βρίσκεται ανάμεσα Σύρου, Άνδρου και Τζιάς (Κέας). Ένας τόπος μαρτυρίου επί 7ετούς Χούντας στην Ελλάδα. Ένας τόπος εξορίας και βασανισμού ανθρώπων από ανθρώπους της εξουσίας. Η ιστορία καταγράφει πως κι επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν τόπος εξορίας και φυλάκισης ανθρώπων. 

       Στην αρχαιότητα το νησί αυτό των Κυκλάδων ήταν νησί ψαράδων και υπήρχαν αρχαία ιερά λατρείας της Θεάς Αφροδίτης σύμφωνα με μια επιγραφή (IG XII,5 651) που βρέθηκε καθώς και χάλκινα νομίσματα (300-200 π.Χ.) των Γυαρίων με μορφές απεικόνισης και της Θεάς Αρτέμιδος και του Περσέα. Επιγραφές από την Παλαιόπολη της Άνδρου και από την Σύρο, μας πληροφορούν για Δήμο Γυαρίων στην αρχαιότητα. Καταγράφει και ο Πλούταρχος κάνοντας αναφορά στον οικισμό ψαράδων αλλά και ο Λουκιανός αναφέρει πως ζουν αλιείς κοχυλιών. 

        Το 1947 η τότε Βασιλευομένη Δημοκρατία κι 7κέφαλη Κυβέρνηση της Ελλάδας (1947-1948), δίνουν διαταγή να χτίσουν οι εξόριστοι της Γυάρου, φυλακές. Σε αυτές εργάστηκαν πολιτικοί και θρησκευτικοί κρατούμενοι. Η Γυάρος αποτέλεσε τόπο φυλάκισης κι εξορίας από το 1947 έως και το 1952 και από το 1955 έως το 1961.

       Στις 4 Μαϊου του έτους 1967, οι Απριλιανοί στρατιωτικοί βασανιστές της Χούντας, που κατέλαβαν με βία την εξουσία στην Ελλάδα στις 21 Απριλίου 1967, εκτόπισαν 6.000 ανθρώπους στη Γυάρο, με διαταγή του Οδυσσέα Αγγελή, τότε αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Γ.Ε.Σ.). Οι εξόριστοι ήταν Έλληνες με αριστερά φρονήματα, φακελωμένοι σε τοπικές κοινωνίες, συνδικαλιστές και φοιτητές με πολιτική δράση. Ταυτόχρονα με βία και στρατιωτικό νόμο διέλυσαν πάνω από 280 πολιτικές, πολιτιστικές, φοιτητικές οργανώσεις και τα στελέχη τους, αλλά και τα μέλη τους, τα έστελναν στη Γυάρο. Οι κατασχέσεις των αρχείων και των περιουσιακών στοιχείων τους, οδηγούσαν σε συνεχείς συλλήψεις ανθρώπων που είχαν σχέση μαζί τους, θεωρώντας τους όλους αντιστασιακούς, αντιφρονούντες κι επικίνδυνους. Η Γυάρος, από το 1967 έως το 1974 γέμισε από ανθρώπους, οι οποίοι υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια από την 7ετή Χούντα και δούλευαν μέσα στο λιοπύρι, σπάζοντας πέτρες, υπό την απειλή των στρατιωτικών και με την κάνη των όπλων στους κροτάφους τους. Ήταν Έλληνες από κάθε γωνιά της μαρτυρικής Ελλάδας. Έχτισαν επεκτάσεις στα κτίρια των φυλακών, του νοσοκομείου και του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού. Και στους πέντε όρμους του νησιού χτίστηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το βραχονήσι διαμορφώθηκε με δρόμους, ειδικά κτίρια φυλακών, αποθήκες, μαγειρείο και κατοικίες φυλάκων ειδικών φρουρών και με πυροβολεία. 

      Μετά την πτώση της Χούντας η Γυάρος χρησιμοποιήθηκε ως τόπος και πεδίο βολής του πολεμικού ναυτικού, έως το 2000. Αλλά κάποιοι μετέφεραν εκεί γιδοπρόβατα, που τοποθέτησαν μέσα στα κτίρια ως στάβλους και τα κατέστρεψαν. 

     Η εικόνα παραπλεύρως είναι, από μια δημοσίευση του Ριζοσπάστη το 2003 και δείχνει πως το νεκροταφείο ποδοπατιέται ως βοσκότοπος των παρανόμως ευρισκομένων επάνω στο νησί.

       Κι ενώ το 1976 από τον οικονομικό έφορο της Σύρου είχε εκδοθεί Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής των ιδιωτών από τη Γυάρο, κάποιοι ποδοπατούσαν τον τόπο ως βοσκότοπο και φύλαγαν στις εγκαταστάσεις του ζωοτροφές.

      Το 2002 ολόκληρο το νησί της Γυάρου χαρακτηρίστηκε Ιστορικός Τόπος. 

     Αλλά κάποιος καταπατητής είχε φράξει τον 4ο όρμο , όπως δημόσια κατήγγειλε τότε ο Σύλλογος" Γυάρος-Ιστορική Μνήμη", ζητώντας να ξηλωθεί και η πινακίδα που είχε ο θρασύτατος καταπατητής αναρτήσει που έγραφε: «Μην καταστρέφετε το χώρο - κατοικείται - ευχαριστώ». Τελικά απομακρύνθηκε το 2003. 

     Η χρονική περίοδος με όλες τις αλλαγές που έγιναν στην Ελλάδα, αποχαρακτήρισε το 2011 τη Γυάρο από τόπο Ιστορικής Μνήμης και προωθείται ως νησί επενδύσεων για αιολικά πάρκα. 

      Οι εποχές αλλάζουν και το νησί της φρίκης, μετατρέπεται σε πλουτοπαραγωγική πηγή ενέργειας. 

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

(εικόνες από το διαδίκτυο)

Νότα Κυμοθόη "Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ του 1821"

 Νότα Κυμοθόη "Η ΠΙΚΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ του 1821"

Το έγγραφο με την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 με υπογραφή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, πήγε και στα χέρια του οικουμενικού ορθοδόξου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και στα χέρια όλων των τότε Επισκόπων και Πατριαρχών. Λαμβάνοντας ο ορθόδοξος χριστιανός Γρηγόριος Ε΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης Ανατολής, τον Μάρτιο 1821 την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης που του έστειλε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, την καταδίκασε επίσημα. Την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 την καταδίκασαν επίσημα και αφόρισαν την εξέγερση των Ελλήνων κι Ελληνίδων ο ίδιος μαζί με 14 ορθόδοξους χριστιανούς Επισκόπους και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Πολύκαρπος μαζί με 7 ορθόδοξους χριστιανούς Επισκόπους. Κι επειδή η αλήθεια αυτή είναι πολύ πικρή, οι Έλληνες οπλαρχηγοί κι όσοι μαζί τους συμφώνησαν, ορκίστηκαν και κήρυξαν την έναρξη της επανάστασης, δίχως να γνωρίζουν αυτήν την καταδίκη τους. Ο διχασμός όμως είχε γίνει και σερνόταν σαν φίδι κολοβό ανάμεσά τους. Είχε ξεκινήσει με την καταδίκη του Ρήγα Φεραίου Βελεστινλή, οραματιστή αυτής της επανάστασης. Οι Έλληνες οπλαρχηγοί του 1821 ήταν αποφασισμένοι και δεν γνώριζαν αυτήν την καταδικαστική απόφαση. Κι αυτό φάνηκε στην πορεία της επανάστασης, καθώς η ορθόδοξη εκκλησία δεν ήθελε να χάσει τα προνόμιά της. Φάνηκε στον εμφύλιο που ακολούθησε κατόπιν και στην καταδίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Γεωργίου Καραϊσκάκη αλλά και του Υψηλάντη. Φάνηκε στην καταδίκη των αγωνιστών ηρώων και στο μένος οπού είχαν εναντίον τους όσοι γύρευαν να επωφεληθούν οικονομικά αλλά και πολιτικά, εκείνη την εποχή. Φάνηκε στην καταδίκη και τη δολοφονία του Καποδίστρια. Ποιος ήταν αλήθεια ο Γρηγόριος ο Ε΄, που ενώ καταδίκασε την ελληνική επανάσταση και τον έκαναν στη συνέχεια άγιο; Από που καταγόταν;

Η ιστορία είναι καταγεγραμμένη και ας διδάξει όσους τη μελετούν κι έχουν πράγματι διάθεση και καθαρό νου, μακριά από φανατισμούς θρησκευτικούς και κομματικούς. Το ελληνικό Έθνος δεν έχει ελευθερωθεί Πνευματικά. Η αλήθεια στην εποχή του 2021, ακριβώς 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821, ας διδάξει, δίχως να κουκουλώνεται και δίχως να καλύπτεται από ψεύδη.

Η καταδίκη αυτή δεν αποτελεί καμιά Διπλωματία, παρά είναι μια πικρή αλήθεια, ιστορικών πράξεων, οπού οφείλουμε να εξετάσουμε ιστορικά την πορεία της και τις επιπτώσεις της στην πατρίδα μας. Ο Θεός, δεν αποτελεί κοσμική εξουσία κανενός και μήτε μπορεί να τον χρησιμοποιεί κανένας, για την κοσμική εξουσία του θρησκευτικού του θρόνου, καταδικάζοντας ανθρώπους και τον αγώνα τους για την Ελευθερία. Η Ελευθερία των ανθρώπων είναι πνευματικό αγαθό. Ο φανατισμός που χρησιμοποιείται στο όνομα του Θεού με τρομοκρατία, ας σταματήσει στην εποχή μας.

Η σκλαβωμένη Κύπρος τόσα χρόνια, ας διδάξει, γιατί σέρνεται κι εκεί μια καλά κρυμμένη αλήθεια πικρής ιστορίας, χιλιάδων ετών, όπου οι θρησκείες καταδυναστεύουν τον κόσμο.

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

writer Νότα Κυμοθόη ©Νότα Κυμοθόη

Copyright ®Νότα Κυμοθόη

(Η εικόνα είναι από το διαδίκτυο. Πατήστε επάνω και ζουμάροντας διαβάστε αυτά που γράφει)

Νότα Κυμοθόη "Ο ΘΟΥΡΙΟΣ" του Ρήγα Βελεστινλή

Νότα Κυμοθόη "Ο ΘΟΎΡΙΟΣ" του Ρήγα Βελεστινλή

Ο Έλληνας Ρήγας Βελεστινλής ή Ρήγας ο Θεσσαλός ή ο Ρήγας Φεραίος (1757-1798). Ποιητής, Συγγραφέας, Πολιτικός, Στοχαστής κι επαναστάτης. Εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ο ΘΟΥΡΙΟΣ αποτελεί ορμητικό Πατριωτικό Ύμνο πρώτο, εις τον ήχον ΜΙΑ ΠΡΟΣΤΑΓΗ ΜΕΓΑΛΗ.

[" Ως πότε, παλικάρια, να ζούμεν στα στενά,

μονάχοι, σαν λιοντάρια, στες ράχες, στα βουνά;

Σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά,

να φεύγωμ΄ απ΄ τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;

Να χάνωμεν αδέρφια, Πατρίδα και γονείς,

τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;

Καλλιό ΄ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!

Τι σ΄ ωφελεί αν ζήσεις και είσαι στη σκλαβιά;

Στοχάσου πως σε ψένουν καθ΄ ώραν στη φωτιά.

Βεζύτρης, Δραγουμάνος, Αφέντης κι αν σταθείς,

ο Τύρανος αδίκως σε κάμει να χαθείς

δουλεύεις όλ΄ ημέρα σε ό,τι κι αν σε πει,

κι αυτός πασχίζει πάλιν το αίμα σου να πιει.

Ο Σούτζος κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής

Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέφτης είν΄ να ιδείς.

Ανδρείοι καπετάνιοι, παπάδες, λαϊκοί,

σκοτώθηκαν, κι αγάδες, με άδικον σπαθί

κι αμέτρητ΄ άλλοι τόσοι και Τούρκοι και Ρωμιοί

ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμιά 'φορμή.

Ελάτε μ΄ έναν ζήλον σε τούτον τον καιρόν,

να κάμωμεν τον όρκον επάνω στον Σταυρόν

συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν,

να βάλωμεν, εις όλα να δίδουν ορισμόν

οι Νόμοι να ν΄ ο πρώτος και μόνος οδηγός

και της Πατρίδος ένας να γένει αρχηγός

γιατί κι η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά

να ζούμε σα θηρία, ειν΄ πλιο σκληρή φωτιά.

Και τότε, με τα χέρια ψηλά στον ουρανόν,

ας πούμ΄ απ΄ την καρδιά μας ετούτα στον Θεόν.

-"Ω Βασιλεύ του Κόσμου, ορκίζομαι σε Σε

στην γνώμην των Τυράννων να μην ελθώ ποτέ!

Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ

εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.

Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,

για να τους αφανίσω, θε να ΄ναι σταθερός.

Πιστός εις την Πατίδα, συντρίβω τον ζυγόν,

αχώριστος για να ΄μαι υπό τον στρατηγόν.

Κι αν παραβώ τον όρκον, ν΄ αστράψ΄ ο Ουρανός

και να με κατακάψει, να γένω σαν καπνός."

Σ΄ Ανατολή και Δύση και Νότον και Βοριά

για την Πατρίδα όλοι να ΄χωμεν μια καρδιά

στην πίστιν του καθένας ελεύθερος να ζει,

στην δόξαν του πολέμου να τρέξωμεν μαζί.

Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένοι και Ρωμιοί,

αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή,

για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί,

πως είμασθ΄ αντρειωμένοι, παντού να ξακουστεί.

Όσ΄ απ΄ την Τυραννίαν πήγαν στην ξενιτειά,

στον τόπον του καθένας ας έλθει τώρα πια

και όσοι του πολέμου την τέχνην αγρικούν,

εδώ ας τρέξουν όλοι, Τυράννους να νικούν

η Ρούμελη τους κράζει μ΄ αγκάλες ανοιχτές

τους δίδει βιό και τόπον, αξίες και τιμές.

Ως πότ΄ οφφικιάλος σε ξένους βασιλείς;

Έλα να γίνεις στύλος δικής σου της φυλής.

Κάλλιο για την Πατρίδα κανένας να χαθεί,

ή να κρεμάσει φούντα για ξένον στο σπαθί.

Και όσοι προσκυνήσουν, δεν είναι πλιό εχθροί

αδέρφια μας θα γίνουν, ας είναι κι εθνικοί.

Μα όσοι θα τολμήσουν αντίκρυ να σταθούν,

εκείνοι και δικοί μας, δεν είναι, ας χαθούν.

Σουλιώτες και Μανιάτες, λιοντάρια ξακουστά,

ως πότε στις σπηλιές σας κοιμάσθε σφαλιστά;

Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραετοί

κι Αγράφων τα ξεφτέρια, γεννάτε μια ψυχή.

Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήστε για μια

και αίμα των Τυράννων ρουφείστε σα θεριά.

Του Σάβα και Δουνάβου αδέλφια χριστιανοί,

με τ΄ άρματα στο χέρι καθένας ας φανεί

το αίμα σας ας βράσει με δίκαιον θυμόν

μικροί, μεγάλ΄ ομώστε Τυράννου τον χαμόν.

Λεβέντες αντρειωμένοι Μαυροθαλασσινοί,

ο βάρβαρος ως πότε θε να σας τυραννεί;

Μη καρτερείτε πλέον, ανίκητοι Λαζοί,

χωθείτε στο μπογάζι μ' εμάς κι εσείς μαζί.

Δελφίνια της θαλάσσης, αδέρφια των νησιών,

σαν αστραπή χαθείτε, κτυπάτε τον εχθρόν.

Της Κρήτης και της Νύδρας θαλασσινά πουλιά

καιρός ειν΄ της Πατρίδος ν΄ ακούστε τη λαλιά.

Κι όσ΄ είστε στην αρμάδα, σαν άξια παιδιά,

οι Νόμοι σας προστάζουν να βάλετε φωτιά.

Μ' εμάς κι εσείς, Μαλτέζοι, γενείτ΄ ένα κορμί

κατά της Τυραννίας ριχτείτε με ορμή.

Σας κράζει η Ελλάδα, σας θέλει, σας πονεί,

ζητά την συνδρομήν σας με μητρικήν φωνή.

Τι στέκεις Πασβαντζόγλου, τόσον εκστατικός;

Τινάξου στο Μαλκάνι, φώλιασε σαν αητός

τους μπούφους και κοράκους καθόλου μη ψηφάς

με τον ραγιά ενώσου, αν θέλεις να νικάς.

Σιλίστρα και Μπραϊλα, Σμαήλι και Κιλί,

Μπενδέρι και Χοτίνι εσένα προσκαλεί

στρατεύματά σου στείλε κι εκείνα προσκυνούν

γιατί στην Τυραννίαν να ζήσουν δεν μπορούν.

Γκιουρτζή, πλιά μη κοιμάσαι, σηκώσου με ορμήν

τον Μπρούσια να μοιάσεις έχεις την αφορμήν.

Κι εσύ, που στο Χαλέπι ελεύθερα φρονείς,

πασιά, καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανείς

με τα στρατεύματά σου ευθύς να σηκωθείς,

στης Πόλης τα φερμάνια ποτέ να μη δοθείς.

Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,

δικόν σας έναν μπέη κάμετε βασιλιά

χαράτζι της Αιγύπτου στην Πόλ΄ ας μη φανεί,

για να ψοφήσ΄ ο λύκος, όπου σας τυραννεί.

Με μιά καρδίαν όλοι, μια γνώμην, μια ψυχή,

κτυπάτε του Τυράννου την ρίζαν, να χαθεί!

Ν΄ ανάψωμεν μια φλόγα σε όλην την Τουρκιά,

να τρέξ΄ από την Μπόσνα και ως την Αραπιά!

Ψηλά στα μπαϊράκια σηκώστε τον Σταυρόν

και σαν αστροπελέκια κτυπάτε τον εχθρόν!

Ποτέ μη στοχασθείτε πως είναι δυνατός

καρδιοχτυπά και τρέμει σαν τον λαγό κι αυτός.

Τριακόσιοι Γκιρζιαλήδες τον έκαμαν να διεί

και δε μπορεί με τόπια, μπροστά τους να εβγεί.

Λοιπόν, γιατί αργείτε, τι στέκεσθε νεκροί;

Ξυπνήσατε, μην είσθε ενάντιοι κι εχθροί.

Πως οι προπάτορές μας ωρμούσαν σαν θεριά,

για την Ελευθερίαν πηδούσαν στη φωτιά,

έτζι κι ημείς, αδέλφια, ν΄ αρπάξωμεν για μια

τ΄ άρματα και να βγούμεν απ΄ την πικρή σκλαβιά!

Να σφαξωμεν τους λύκους, που τον ζυγόν βαστούν

και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά τους τυραννούν

στεριάς και του πελάγου να λάμψει ο Σταυρός

κι εις την δικαιοσύνην να σκύψει ο εχθρός

ο κόσμος να γλιτώσει απ΄ αυτήν την πληγήν

κι ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια, εις την Γην!"]

Ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος μαζί με τους 7 συντρόφους του μισήθηκε από τον τότε οικουμενικό πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ και τους "αυλοκολάριους" Φαναριώτες της Πόλης, που φοβήθηκαν πως θα χάσουν τα "ωραία τους προνόμια" και δυστυχώς έδωσαν εντολή σε επισκόπους που αποκεφάλισαν τα σώματά τους τα οποία έριξαν ακέφαλα στο Δέλτα των ποταμών Σάβα και Δούναβη στο Βελιγράδι. Τα δε κεφάλια τους μέσα σε τσουβάλια έστειλαν στον Σουλτάνο. Η αλήθεια είναι πικρή δυστυχώς, αλλά αυτή είναι. Ο τότε Σουλτάνος θεώρησε υπ/νο γι΄ αυτήν την πράξη τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ κι εξέδωσε τον αποκεφαλισμό του και για να γλιτώσει έφυγε κρυφά στο Άγ. Όρος. Κι όταν αργότερα επέστρεψε, τον αποκεφάλισαν για παρακοή και για την προδοσία του Ρήγα και των συντρόφων του οι Τούρκοι!

Νότα Κυμοθόη Ποίηση για τα 200 χρόνια και για τον εορτασμό 1821- 2021

 

Νότα Κυμοθόη "Η Φύση ξέρει το δρόμο"

Νότα Κυμοθόη "Η Φύση ξέρει το δρόμο"

Η Εποχή αυτή σηματοδοτεί μια μεγάλη αλλαγή παγκοσμίως. Ονομάζεται Εποχή του Υδροχόου κι είναι μια εποχή οπού όλα τα παλαιά φεύγουν. Συνήθειες και δοξασίες αλλά και τρόπος ζωής. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να την κατανοήσουν. Όμως η Φύση ξέρει το δικό της δρόμο και όσο κι αν οι άνθρωποι προσπαθούν να την φρενάρουν, εκείνη δεν αλλάζει. Δηλαδή, αν οι άνθρωποι επιθυμούν να γίνει αυτός ο κάκτος λεμονιά θα γίνει; Δεν γίνεται. Καλημέρα όλη την ημέρα με καθαρές σκέψεις κι απόψεις, για όσα συμβαίνουν στο τέλειωμα του 2020, όπου η ανθρωπότητα χτυπήθηκε από την πανδημία του covid-19. Όλος ο κόσμος στον Πλανήτη Γη, επιθυμεί την Καλή του Υγιεία και να βγει στο επιθυμητό φως έξω από τις κατοικίες του. Μια επιθυμία ζωής και χαράς της κάθε ύπαρξης, με όποιο τρόπο λατρεύει το θεό που πιστεύει και με όποιες συνήθειες υποδέχεται το Νέο Έτος. Εύχομαι σε όλους Ευτυχές το 2021!

Photography and writer Nota Kymothoe©Νότα Κυμοθόη

 

Νότα Κυμοθόη "Οι τριανταφυλλιές του κήπου μας"

Οι τριανταφυλλιές του κήπου μας

Μες του Χειμώνα τις ημέρες, άνθισε η τριανταφυλλιά μας και έδωσε μια όμορφη όψη στον κήπο μας. Το χρώμα έσπασε τη μονοτονία και καθώς η πανδημία περιορίζει των ανθρώπων τις εξόδους, δίνει χαράς ελπίδα. 

Την ζήλεψε η βοκαμβίλια και άνθισε κι αυτή, καθώς απλώνεται με ορμή. Αλλά και η μουσμουλιά άνθισε καταχείμωνο και τα άνθη της ευωδιάζουν. Κι αν η βροχή με ραπίσματα έπεφτε δυνατά, κατόρθωσαν και στάθηκαν ορθά, και στου λαμπερού ήλιου την σημερινή όψη, τίναξαν τις βροχοσταγόνες και χάρηκαν το φως του. Η φύση, έχει μια δύναμη μοναδική, οπού κάθε στιγμή διδάσκει δίχως να βγάζει ήχους. Νότα Κυμοθόη