"Τα δέκα δάχτυλα"Ποίηση
"Του καθενός η πορεία μια κάθετη ηλιαχτίδα
ένας δρόμος ανοιχτός προς το Σύμπαν,
για να υποχωρεί ο χρόνος, η λύπη, ο θάνατος
και ο άνθρωπος ν΄ανεβαίνει στο βουνό του όνειρο
ψηλότερος πνευματικά μέσα στο φως που σκορπίζεται
απ΄τους ειρηνοποιούς φανούς του Ήλιου μας,
για να εξακτινώνουν μόνο αγάπη τα δέκα δάχτυλα"
(από το βιβλίο μου Δίψα και Σιωπή, εκδόσεις Διογένης 1992)
Το 1992 εκδόθηκε το βιβλίο μου" Δίψα και Σιωπή" από τις εκδόσεις Διογένης,
τότε ακόμα είχε τη διεύθυνσή του ο αείμνηστος Κώστας Κουλουφάκος. Μια σπουδαία μορφή
οπού στις συναντήσεις μας πριν ένα χρόνο (1991) για την έκδοση του βιβλίου μου και μαζί με τον αγαπημένο Ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο, συζητούσαμε διάφορα θέματα, εκείνη την εποχή...
Αξέχαστες ημέρες, γιατί ήμουν η πιο μικρή στην συντροφιά κι έμαθα πολλά από αυτούς τους δυο ανθρώπους, οι οποίοι ναι μεν αγωνίζονταν για τον επιούσιο άρτο, αλλά ταυτόχρονα βουτούσαν την πέννα κι έγραφαν...
Τον Κώστα Κουλουφάκο συνάντησα το 1989 για την έκδοση του πρώτου βιβλίου μου το 1990...ενώ τον Νικηφόρο Βρεττάκο τον γνώριζα από μαθήτρια στο Λύκειο, γιατί ήταν φίλος του πατέρα μου, κι ερχόταν στο σπίτι μας...
Με τέτοιους λοιπόν φίλους, στο κέντρο της Αθήνας, συνέχιζα την πορεία μου στη Λογοτεχνία...Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη"Τα δέκα δάχτυλα" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου