"ΑΤΡΑΠΟΣ" Ποίηση, 1976
Διέσχισα ανυπότακτη τους άγριους χειμώνες
κυνηγημένη από τους Λέλεγες*
και τον τρόμο των Ωτίδων.**
Πορεύτηκα ωστόσο άτρυτη στους αιώνες
τις οδύνες διασχίζουσα γοργά όπως το κύμα
για να μαζεύω το αλμυρό σας δάκρυ
στου Ποσειδώνα τις αυλές
και να το κάνω μαργαριτάρι
να λάμπει στ΄ άγρια πέλαγα.
Στον ατέρμονο δρόμο ζωντανός ο πόθος
μιας διδαχής ανέπαφης στου χρόνου τη ράχη
κι όνειρο παντοτινό του καθενός: Ελευθερία
κι ο άνθρωπος, Άνθρωπος στην ατραπό γι΄αγάπη.
Ελάτεια 1976
-------------------
*Λέλεγες: Αρχαίος λαός που κατοικούσε στη σημερινή Λοκρίδα
** Ωτίδες: Μεγαλόσωμα πουλιά της αρχαιότητας στις όχθες του ποταμού Κηφισού
--------------------------------
Σημείωση:
Δημοσιευμένη Ποίηση στο βιβλίο μου Δίψα και Σιωπή, εκδόσεις Διογένης 1992
Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί έργο ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη, ελαιογραφία σε μουσαμά (αγορασμένο από Έλληνα συλλέκτη έργων τέχνης)
ISBN:968-7153-03-0
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
© Νότα Κυμοθόη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου