Είναι σπουδαίο να είσαι ζωντανός και να ευγνωμονείς τη ζωή και να μη γυρίζεις ποτέ πίσω στο στόμα του λύκου, οπού γύρευε να σε κομματιάσει. Ευγνωμονώ τη ζωή! Γι΄ αυτό τις ημέρες μιλάμε λίγο, αλλά σκεφτόμαστε πολύ και τις νύχτες τραγουδάμε, για όλα εκείνα οπού μας πλήγωσαν. Δεν υπάρχει μοναξιά, γιατί ο χρόνος ο παρών είναι επίγνωση και όλοι οι απόντες είναι παρόντες στο παρελθόν και στο μέλλον. Πηγαινοέρχονται για να βρουν τι έφταιξε. Ίσως τώρα να κατανοούν τα λάθη τους, αλλά η άφθονη αγάπη, οπού έδωσαν σε απάνθρωπες υπάρξεις, ήταν για να τους διδάξουν. Οι απόντες, ας είναι συγχωρεμένοι, γιατί όλες οι πράξεις ήταν δικές τους. Οι πράξεις και τα λόγια όμως κάποιων, οπού είναι ζωντανοί και που γύρευαν να ποδοπατήσουν τις υπάρξεις των απόντων, όταν πονούσαν, είναι καιρός να θεραπευτούν. Αλλά η μοναδική για τον καθέναν στιγμή, είναι λόγος ύπαρξης, αυτός, οπού δεν συνειδητοποιήθηκε από όσους, δεν είχαν καταφέρει ν΄ απαλλάξουν τον εαυτό τους, από τις βίαιες υπάρξεις και από τις βίαιες συμπεριφορές τους. Και καθώς η ημέρα τελειώνει και η νύχτα σκαλώνει να πιαστεί και να βρει χώρο, για να μη κρυώνει, αισθάνομαι όλες εκείνες τις χαμένες στιγμές, όπου πάσχιζα να κερδίσω την αγάπη σκληρών καρδιών, οπού δεν είχαν μέσα τους ίχνος αγάπης. Κι αναρωτιέμαι, πόσα όνειρα έκανα, πόσα όμορφα ονειρεύτηκα και τώρα, τι άραγε με συνδέει μαζί τους, όταν λένε, πως το συγγενικό αίμα κατανοεί; Δεν αναγνωρίζω τη βία στο πρόσωπο κανενός κι ας είναι συγγενής, όποιος κι αν είναι αυτός. Δεν αναγνωρίζω την αχαριστία, αλλά μήτε την κακία κανενός κι ας έχει ανθρώπινη μορφή. Δεν αναγνωρίζω τις άσχημες συμπεριφορές κανενός, μήτε την κακία και μήτε την μοχθηρία του. Σε γύρευα, συγγενή μου και φίλε μου και δήθεν συνάνθρωπέ μου, αλλά, δεν είχες για εμένα, μήτε μια "καλημέρα", μήτε μια "καλησπέρα", μήτε έναν καλό λόγο για να πεις. Δεν είχες μήτε ελάχιστο χρόνο από τον χρόνο σου, για να στρέψεις το βλέμμα σου με συμπάθεια στην ανθρώπινη ύπαρξή μου. Για να δεις απλά με ενδιαφέρον, τι κάνω, πως περνώ. Ποτέ δεν έσκυψες με συμπάθεια για να δεις τι κάνω. Ασχολήθηκες πολύ για να με "κακοποιήσεις" με λόγια κακόβουλα και να με κατεβάσεις κάτω στα επίπεδά σου, για να με πατήσεις. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκες για την ύπαρξή μου σαν άνθρωπος. Σε συγχωρώ, γιατί όλες αυτές οι πράξεις, είναι της δικής σου ποιότητας. Ανήκουν σ΄ εσένα. Καληνύχτα...
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός
Photography and writer Kymothoe Nota © Νότα Κυμοθόη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου